Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

15 augustus 2006

We gaan ervoor!

Vanmiddag naar het UMC geweest om de nietjes eruit te laten halen en een gesprek met de neuro oncoloog. We zijn met de bus geweest, lekker op ons gemakkie.

De nietjes gingen er vlot uit en Davy voelde er eigenlijk niet zo gek veel van. Z`n nieuwe bandana, met de toepasselijke tekst `fuck off`, bleef ff af. En eindelijk mag `ie met z`n kop onder de douche. Nog niet de volle straal erop de eerste paar dagen, maar gewoon normaal water mag al wel.

Het gesprek met de neuro oncoloog, een vrouw, was een gesprek met 3 vrouwen. Er zat nog iemand van radiologie voor de bestraling en de chemo, en iemand die veel weet op het gebied dit soort kanker, zoals wat je kunt verwachten met verloop en zo. Met de laatste 2 krijgen we ook nog apart gesprek.

Mevrouw Seute, hield haar verhaal over hoe de behandeling zal gaan en wat er precies gedaan gaat worden. Over een paar weken gaat de bestraling beginnen, 6 weken, iedere werkdag, een paar minuten per plek bestralen, ongeveer 3 plekken. Die 6 weken iedere dag, `s morgens een pil slikken, wat dan de chemo is. Gelukkig niet blijven in het ziekenhuis. Hierna ongeveer 4 weken rust en dan komen er 6 periodes van chemo, ook weer in de vorm van pillen. Die zijn korter van duur, wel een hogere dosis. In de tussentijd worden er telkens scans gemaakt om te zien hoe het er voorstaat. Na een klein half jaar komt er een periode van rust en aankijken. Aanzien hoe het gaat en goed in de gaten houden.

De woorden `Genezen kunnen we niet, maar we gaan er voor om het zo lang mogelijk uit te stellen` komen best wel weer hard aan! Davy en ik weten het wel, maar dringt nog niet echt helemaal door. Begint wel te komen, maar is moeilijk.

Triest zijn we niet! Allebei zijn we echt klaar om te vechten en er voor te zorgen dat we nog een hele poos leuk kunnen leven, lol kunnen hebben, kunnen genieten en noem maar op. Het is hard, het zal zwaar worden, maar we gaan ervoor!

Na het gesprek zijn we nog even naar de kamer geweest waar Davy heeft gelegen om te zien hoe het met Daniel gaat. Is gisteren geholpen en het gaat harstikke goed met hem. Een poosje geouwehoert en daarna naar huis gegaan. Uit de bus, direct naar de snackbar en heerlijk patatjes gehaald.

Donderdag het volgende gesprek en dan wordt er ook een masker gemaakt wat ze gaan gebruiken voor de bestraling.

We houden jullie op de hoogte. En oh ja: Charley en Sjekkie, donderdag willen we een koningsmaal!

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Hee mannen,ik ben trots op jullie!
Het zal een strijd zijn,maar jullie hebben en krijgen alle steun van familie en vrienden.
Go for it! Knuf,Karin

Anoniem zei

Koningsmaal? Koninginnesoep? ;-P

Anoniem zei

Ik ben benieuwd wat Sjallie gaat klaarmaken, lol +big grin+

Anoniem zei

Lieve Davy,

Dat was even schrikken. We wisten helemaal niet dat je niet meer beter kon worden. Hoe ernstig is het? Hoeveel tijd geven de artsen je nog? We hopen dat Sjaak en jij inderdaad nog uit het leven weten te halen wat er in zit en dat jullie er goed mee om kunnen blijven gaan. We wensen jullie alle sterkte. Veel liefs van Han en John

Davy zei

Hoi Han en John, ik wist al vrij snel dat een anaplastisch astrocytoom geen fijne tmor is; wel fijner dan een glioblastoma multiforme maar daar is ook alles mee gezegd. Ik heb wel eens gelezen dat 50% nog tussen de 2 en 5 jaar leeft ondanks/dankzij behandeling. F*ck statistics! ;-)

Anoniem zei

de woorden genezen kunnen we niet..komt ook bij mij hard aan. terwijl ik toch ook wist, dat het niet een "griepje" was, waar je voor naar het ziekenhuis ging..

Het beste er van maken? Ik weet er gewoon geen woorden voor. ik ben geen schrijver.. maar jij kent mij en je weet dat ik je alle goeds wens

stiefmoetante
Toos

Anoniem zei

opboksend tegen de opkomende tranen heb ook ik Sjaak zijn stukje tekst gelezen...potverdorie....dat komt echt hard aan! Daarna Davy zijn antwoord op de vraag van john en han gelezen...wordt ik ook niet echt vrolijker van. F*ck off inderdaad met alle statistieken, Davy laat jij gewoon die uitzondering zijn die 100 wordt!!!

Dikke kus en tot binnenkort!
Chantal