Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

27 augustus 2006

De inzichten van het weekend en meer

"Ik druk mijn gevoelens op een heldere en verantwoordelijke manier uit"

Niet altijd even helder en/of verantwoordelijk, maar ik doe tenminste mijn best! Soms zelfs totaal niet en dat leidt dan tot afreageersessies.

"Er is alle hulp voor mij,ik sta nooit alleen."

Natuurlijk kan ik het hier alleen maar mee eens zijn! Ik ben nog steeds zo blij als een kind met elk kaartje, elke mail et cetera die ik ontvang om me een hart onder de riem te steken. De strijd tegen kanker moet ik wat mijn eigen lijf betreft voornamelijk zelf aangaan, maar ik heb hulp van geweldige dokters en verpleegkundigen. En dan heb ik het nog niet over de hulp van gene zijde :-)

Waar ik wel wat van ga balen is dat ik me elke ochtend niet lekker voel. Ik voel me dan wat grieperig hoewel ik geen koorts heb. Het trekt weg in de loop van de dag, maar ik hoop niet dat ik last van hersenoedeem heb. Affijn, dinsdag een MRI en dan zien we het wel. Oedeem is niet zo'n ramp maar als ik dat heb/krijg moet ik aan de Dexamethason. Dit broertje (zusje?) van Prednison heeft dus soortgelijke bijwerkingen... Ach, misschien moet ik niet zeuren en blij zijn dat ik nu Tramal-vrij ben! Ja, de pijn IN mijn kop is zo goed als weg, alleen wat rare sensaties en soms een lichte pijn aan mijn schedel. In mijn kop voel ik soms ook rare dingen, wie weet vecht de rest van mijn hersentjes om de vrijgekomen plek? Apart zo'n stoelendans in je hoofd :-)

1 opmerking:

Anoniem zei

Dave, vanaf hier wil ik je ook nog een extra hart onder de riem steken... Blijf positief, gooi je kop in de wind en ga ervoor. Ik duim voor je, samen met vele anderen. In gedachten ben ik de komende tijd ook bij je.

Harry