Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

03 augustus 2006

Soms mag de tijd nog sneller gaan

Het wachten is begonnen. Denk dat Davy het er nu 'makkelijker' mee heeft dan wij, ook al klinkt dat misschien raar. Gisterenavond toen ik bij hem was, merkte ik dat 'ie er helemaal klaar voor was.

Gesprek met de chirurg heeft 'em heel goed gedaan. Hij vertrouwt de beste man echt en hij is nog aardig ook, gewoon en straalt vertrouwen uit.

Hebben ook nog wat foto's gemaakt zoals jullie kunnen zien :)

Davy belde daarstraks nog ff op, was rond een uur of 10 en we hebben lekker wat zitten praten en doen. We hadden allebei zoiets dat het rond 11 uur zou gaan beginnen. Hij heeft nog de groeten gehad van z'n dochter, Porsje, die vrolijk miauwend naast de telefoon stond :)

Ik heb me voorgenomen maar wat te gaan rommelen en een beetje m'n gang te gaan. Bij de voordeur staat een struik die aardig aan het groeien is en die gaat gekortwiekt worden. Nog wat boodschappen doen en dan hopen dat ze snel bellen dat het gedaan is en dat alles goed is.

Zodra ik wat weet laat ik het hier weten. Maar dat zal pas zijn als ik ff om de hoek ben wezen kijken bij 'em.

Mensen, duimen allemaal, het komt goed!

1 opmerking:

Anoniem zei

ik duim met je mee.. en een kaars brand