Inzicht van gisteren: "ben ik trouw aan mezelf?"
Lang niet altijd, maar dit is een uitstekend moment om ermee te beginnen ;-)
IK ben bang mensjes. Niet bang voor de dood, maar wel voor wat er nog allemaal gaat komen. Ik leg mijn leven in de handen van God, en vecht ondertussen keihard door. Ik word 36 in september dus eerst maar eens op naar de 40!!
"Je kunt wachten tot je perfect bent,maar je kunt ook nu al van jezelf houden!"
Perfect ben ik niet en zal ik ook nooit zijn. Ik hou van mezelf maar ben toch ook wel kwaad op mijn lijf dat me in de steek laat. Volledig gezonde hulpcellen in mijn hersentjes gaan woekeren en willen me nekken. Wat onnozel en suicidaal! Beseffen ze dan niet dat Peefie dood, alles wat lichamelijk is dood betekent? Tsk tsk.
6 opmerkingen:
............................................................................................................................................
slik, we hadden het gisteren al over boos/bang zijn.... tis zo moeilijk om hier iets neer te pennen wat zinnig klinkt...ik zie niks zinnigs in dit hele gebeuren en blijf maar steken in cliche achtige dingen als, kop op, we denken aan je, geef de moed niet op enz enz...
En zo getypt ziet het er zoveel anders uit dan aan de telefoon...
Vechten, ook hier hebben we het over gehad, vechten is het enige dat er overblijft.
Eruit halen wat erin zit, genieten.......zoveel je kan.
De tijd die je hebt is niet oneindig en veeeeeeel te kort, maar er iets moois van proberen maken is wel belangrijk!
We zullen je proberen te helpen waar we maar kunnen!
Utie en Nita.
Haai Davy,ja het is zo moeilijk om te verwoorden,kan ook begrijpen dat mensen geschrokken zijn van het nieuws gisteren,maar wat ik heel goed vind is dat jij op deze log gewoon open bent en opschrijft hoe je je voelt,of je nu somber bent of strijdbaar,ik weet hoe moeilijk het is om over een ziekte te schrijven/praten,mijn broer is een jaar geleden overleden en die kon het niet,wat het voor ons ook moeilijk maakte. Hij had een muur waar wij niet doorheen kwamen.
Blijven praten en schrijven maakt het makkelijker,liefs, Karin
Ik kan een hele lap tekst schrijven. Maar ik weet even de woorden niet. Ik wil alleen zeggen dat je deze weg niet alleen hoef te gaan en ik ben blij om te zien dat er zoveel mensen om je heen staan. Lieverd ik denk iedere dag aan je. En ik vecht met je mee.
Liefs en knuffel Nicolien
hoi Dave
Na gisteren gelezen te hebben zijn wij ook wel geschrokken ,maar we weten dat je er voor zult gaan .Heel veel sterkte toe gewenst door mij en ada
Ben blij dat je steun hebt Peef.
Knap hoe je je gevoelens onder woorden brengt. Hopelijk gaat 't zo goed mogelijk. Je verdient 't.
Hey Peefie,
Via mam, (stiefmoetante), heb ik ook een beetje gevolgd hoe het met je ging/gaat. Ik vond het maar eens tijd om zelf een berichtje achter te laten en je te laten weten dat ook ik aan je denk. Heel cliché maar wel waar. Heel veel sterkte en moed.
Liefs van Carla
Een reactie posten