Zwaar bewolkt, zin in opklaringen

Toen ik vanmiddag even naar Wijk ging om wat dingetjes te kopen, voelde het koud. Het was grauw, somber en er viel wat witte neerslag. Niet echt uitnodigend om er op uit te gaan. Kil!

Zo voel ik me ook. Koud van binnen. Davy is er niet en ik mis hem! De hele dag flitsen beelden door m'n hoofd van wat er allemaal is gebeurd dit jaar. Het is een jaar wat een zeer zware onvoldoende krijgt. We hebben aardig wat voor onze kiezen gehad en het lijkt maar door te gaan.

Het is bijna nieuwjaar en het is te hopen dat van bovenaf een portie mooie dingen over ons worden gestrooid. Klagen doe ik niet, maar het kan allemaal wel beter volgend jaar!

Nog een paar dagen en dan nemen we afscheid van mama Davy. Zijn broer is er behoorlijk druk mee geweest en nog wel. Heeft nu Davy in huis en daar kom ik morgen ook nog bij. Ludwig en Anita, we beloven jullie dat we de volgende keer langskomen gewoon omdat we het leuk vinden en niet voor een trieste gelegenheid. Anita denk aan jezelf he! Marianne slaapt in het huis van Davy z'n moeder. Zal best een raar idee zijn om daar te zijn en je moeder komt niet meer om de twee seconden de asbak leeggooien en rent niet meer naar de keuken om het gasfornuis te checken.

Vandaag heeft Davy nog even met dokter Seute gesproken om te vragen of hij de volgende chemo mag gaan doen, of z'n bloedbeeld goed is dus. Ze zou hem terugbellen, maar ik heb daar nog niets van gehoord. Als alles goed gaat begint 'ie dit weekend aan de tweede ronde.

Morgen een lange rit met het OV voor de boeg. Zal zo'n vier en een half uur onderweg zijn, maar dat geeft niet. Ik zit er bij en kan om me heen kijken en hoef niet op te letten. En toch nog wel een pluspuntje! Ik mag vrij reizen. Heb een gratis dagkaart van de NS gehad, omdat ik mee heb gedaan aan een enquette :)