Slapen en waken

Vannacht hebben mijn zus en ik bij onze moeder gewaakt. Het ziekenhuis had een logeerkamer voor ons, en zo konden we slapen/rusten afwisselen met bij haar bed waken. Ik weet niet of ma er iets van gemerkt heeft, maar het was heel bijzonder om 's nachts bij haar te zijn en je gedachten de vrije loop te laten, af en toe een nat washandje op haar voorhoofd te leggen en haar hand vast te houden. Dat is toch het minste dat je kunt doen in iemands laatste levensfase. Het deed me denken aan waken bij een ziek kind (ik heb ma ook nog voorgelezen uit een roddelblaadje :-)).

En nu ben ik weer thuis om bij te komen. Niemand kan zeggen hoe lang mijn moeder nog heeft maar echt lang zal dat niet zijn... Eerst wilde ik mijn tweede chemokuur vervroegen, maar het ziekenhuis in Utrecht deed een beetje raar daarover (feestdagen bla bla...) dus ga ik 'gewoon' Tweede Kerstdag naar mijn broer en schoonzus en daarna chemo deel 2. Zo'n kuur komt toch nooit gelegen...