Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

19 december 2006

PEEFIE.BLOGSPOT.COM

"geen dag voorbij
of je bent in beeld

ik lees
verwonderd
en zoek
naar woorden
die een ander
weet neer te zetten

hier valt niets
aan toe te voegen

afwezig ben ik
op jouw blog

terwijl ik met je
verder knok"

Dankjewel weer Ricky en van harte gefeliciteerd Sjallie!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Boetie en Sjaak, ELA,

Esther en Eric zijn vandaag naar Terneuzen gereden. Esther wilde "euma" en peettante Imelda toch nog even zien...

Indruk gemaakt. Commentaar Es: "Ze reutelde de hele tijd en was kei warm mam"... Says it all... Bekend beeld voor ons inmiddels, toch?

Ze was erg moe na de reis heen en weer en alle indrukken. Was blij dat ze geweest was. Thuisgekomen even "unwinden", ze was erg moe...

Eric had maar even dag vrij genomen. Was blij dat haar vader, die Imelda ook sinds 1983 kende, alsook de familie, bij haar was. If I had wheels, I had gone with here. Then he hadn't take the day off...

Oke. Was goed zo. Bleek wel. Afscheid nemen bestaat (niet)...
In remembrance of...

Sus Marianne

Anoniem zei

now I see it!