Ma is weg

De geest van mijn moeder was al in hoger sferen, maar nu is haar lichaam ook weggebracht.

Ma lag er mooi bij in haar witte kist. Degenen die haar nog hebben gezien zeiden veel "Ze ziet er jong uit", en dat was ook zo. Er straalde toch een vorm van rust uit en daar was ze aan toe.

Vanmorgen voordat we op weg gingen naar de kerk, hebben Marianne, Ludwig en Davy de kist dichtgemaakt. Een mooi laatste gebaar dat voor haar gedaan kon worden.

De kerkdienst was mooi. En in tegenstelling tot de rest van de week scheen de zon. Is mooi vind ik. Het is al zo'n trieste dag en als het weer dan ook nog eens somber is, maakt het nog eens extra triest.

Daarna het moeilijkste stukje. Het crematorium, het echte einde. Daar laat je haar achter en is het echt over. Kan wel zijn dat ze nu gelukkig is en rust heeft gevonden, maar feit blijft dat je je moeder daar alleen laat en gecremeerd wordt.

In het crematorium was het kort, maar genoeg. Een paar mooie liedjes, een paar woorden van de begrafenisondernemer en een mooi woord van Anita. Nadat iedereen afscheid had genomen, bleven wij achter en hebben nog even gedag kunnen zeggen en voorgoed afscheid kunnen nemen.

Imelda, het ga je goed, de grote reis die je nu maakt heb je op aarde nooit willen maken. Nu ben je op weg en je zult aankomen.

Hele goeie reis!

Davy & Sjaak