Lijf, ik noemde je laatst een rotlijf. Sorry, had ik niet moeten doen... Je herstelde aardig snel van een hersenoperatie; je raakte geeneens verlamd! Je hebt je danig geweerd tijdens zes slopende weken vol bestralingen en chemo! En nu heb je weer honger en zelfs zin in zoetigheid en andere lekkernijen! Wat moet ik toch zonder jou als vervoermiddel, want je stelt me in staat om vrienden en familie te bezoeken! En hoe kon ik dit blog bijhouden zonder jou?!
Ik moest natuurlijk weer klagen toen je extra vermoeid was, maar mág het na vijf dagen hoge doses chemo?! Mág je dan even uitrusten?! Je gaf niet op, nee je werkte op een lager niveau om bij te komen! En ik, ongeduld als ik ben, raakte lichtelijk in paniek en gefrustreerd omdat ik bang was dat je er de brui aan zou geven... Hoe kón ik zoiets nou denken, na al die jaren dat je je stilletjes weerde tegen Phil? Nooit klagen, nooit morren, maar in het geheim vechten om mij in staat te stellen zoveel mogelijk te doen zonder al te veel klachten!
HET SPIJT ME! Ik zal proberen meer op je te vertrouwen, dat beloof ik!
N.B. Sjaak zou vandaag bloggen maar die ligt nu heerlijk hier in de huiskamer te slapen :-) Hij schrijft straks of morgen wel wat :-)
5 opmerkingen:
Hoi Nice,
Fijn dat jij je weer goed voelt, en veelkunt
xxx
Toos
'Je goed voelen' is relatief Toos, maar ik voel me in ieder geval een stuk beter dan tijdens en direct na de chemokuur :-)
Het is goed voor je lijf om positief beoordeeld te worden !!
Ada
GOED zo Davy, wel een beetje lief zijn voor je vehikeltje hé... Trouwens, er is er toch geen één zoals jij!! :-)
fijn dat je weer een beetje opkrabbelt na de chemo nu,moet overigens zeggen dat je het prachtig omschreven hebt.
Een reactie posten