Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

08 december 2006

Doctor talk

Vanochtend even bijgepraat met de huisarts. Ze had een brief gehad gedateerd 29 november jl. van het ziekenhuis. Ze wilde weten hoe ik die 6 weken bestralingen had ervaren en hoe de eerste zware chemokuur was geweest. Ik vind het een fijne dokter; ze deelt nu een praktijk met een andere arts, maar vanaf 2007 runt ze haar eigen praktijk en ik ga met haar mee :-).

Ze wilde weten of ik steun had van mijn familie. Euh... ja, broer is lief en schoon zussie ook maar zus en moeder doen/zijn 'raar'. Mijn moeder is ook totaal niet van deze tijd. Ik hoorde maar niets nadat ik had gebeld met de mededeling dat de laatste scan liet zien dat het aardig rustig is in koppetje. Ma dacht zeker dat ik nu genezen was... Familie kies je niet...

De huisarts vond het goed om te zien dat ik zo opgewekt was! (goh, echt waar joh?) Ik hoor dat de laatste tijd meer, zo van: 'Je hebt eigenlijk TOTAAL geen reden om opgewekt te zijn want je gaat dood, maar je bent het wel!' Tja, en plein public vaak wel maar wie ziet me als ik stilletjes lig te huilen in bed? Ja, Porsje :-)

Ik mis mijn pa, want ook al was de beste man al jaren ziek, hij vond het altijd fijn om me te zien en te horen. Daarom bel ik nu af en toe een van zijn zussen, en zij belt mij af en toe op. Heb ik toch íets van mijn pa terug. Ik vroeg laatst huilend bij het graf van Ans: 'Pa, ben je nu bij Ans? En waarom voel ik je niet meer?!'. Ik weet natuurlijk niet hoe dat werkt aan gene zijde, maar ik zou het wel érg leuk vinden als die twee het gezellig hebben. Twee harde werkers die nu mogen rusten.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Tjee Davy... en dan worden we weer even met onze neus op de feiten gedrukt. Bevatten doe ik het niet. Jij misschien ook niet. Je staat erbij en je kijkt ernaar, letterlijk ongelooflijk & ongrijpbaar. Vooral zo machteloos, dat afwachten in onzekerheid. Tussentijds zoeken naar de 'zin' van je leven. Maar toch, je mag wel zéker weten dat je gedragen wordt. In vele harten en door een paar heel sterke Handen...

Een hele dikke knuffel (die ik je toch eens gauw persoonlijk wil geven!) van mij...
XXX

Anoniem zei

He neefke,
eindelijk weer eens een berichtje van mij...ik lees nog wel dagelijks mee maar weet soms niet wat te reageren omdat anderen alles al gezegd hebben.
In deze moeilijke tijd leer je je echte vrienden kennen, degene voor wie je dierbaar bent!
Familie kies je inderdaad niet, we hebben zo'n grote familie en wat is er van over....geen donder! Het zou zo leuk kunnen zijn! maarja...geniet van degene die er wel voor je zijn!

Dikke kus van je nichtje Chantal
Die je ook niet uitgekozen hebt ;)

Anoniem zei

Hoi Peefie,

Dank je wel voor je lieve woorden.... we zijn zo verschillend, maar het is voor ons allebei (L&A) toch heel belangrijk om je zo veel mogelijk bij te staan, laten weten dat we aan je denken, om je geven en meeleven.
Dat dit jou overkomt....... daar zijn geen woorden voor.

Je kiest je familie niet, je kiest ook de weg van je leven niet.
Je komt dingen tegen die je niet in de hand hebt.... waar je niets in te kiezen hebt. Je zal er dan (ieder op zijn eigen manier) iets van moeten proberen te maken.

De meeste mensen kunnen zelf de keuze maken om te proberen om belangrijke anderen in je leven bij te staan. En zich daarbij af en toe proberen in te leven in de ander.
Toch zijn er ook mensen die dit echt niet kunnen en hoe waar dit waarschijnlijk ook moge zijn, het blijft soms hard en verdrietig. De ene keer is het makkelijker om afstand te houden en begrip op te brengen dan de andere keer en....... soms moet je gewoon voor jezelf kiezen.

En om in de spirit van Chantal(nichtje) te blijven.... kies mensen om je heen waar jij je goed bij voelt, op momenten die jij wilt, (ookal is het soms misschien heel tegenstrijdig) en trek je zo min mogelijk aan van wat anderen daar van denken.(hey wat een wijze woorden ineens zeg, kan ik zelf nog wel iets van leren!;-))

XXX
Ludwg & Anita

Anoniem zei

hoe herkenbaar davy,familie kies je niet inderdaad..die krijg je er gratis bij.Hier ook van die types die het aflaten weten helaas,ook al is hun zoon/broer toch behoorlijk ziek.Gelukkig zijn er ook die andere die er wel zijn.