Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

16 december 2006

Op bezoek bij mama

Davy is net weg. Samen met z'n zus is hij met Eric, naar Zeeland om z'n moeder op te zoeken. Is lief van Eric om te willen rijden. Hij gaat naar z'n familie en dan kunnen Davy en zus mama opzoeken in het ziekenhuis.

Zal een zware dag worden. De lange reis, je moeder hulpeloos zien liggen, weten dat je niet veel kunt doen en het weer werkt ook al niet mee, harstikke somber miezerweer. Davy was niet zenuwachtig, maar toch wel gespannen. Dat is ook niet zo gek vind ik.

Het is nog onduidelijk welke kant het op zal gaan met mama Davy. Dat het niet goed gaat is duidelijk, maar wat er gaat gebeuren met haar kunnen ze in het ziekenhuis ook nog niet zeggen.

Het is een hele gekke periode voor Davy en mij. Lijkt net alsof er alleen maar rottigheid is in deze periode van ons leven. We proberen samen zo goed en kwaad als mogelijk ons leven normaal te laten verlopen en dat lukt best goed toch wel, en dan ineens dit weer. Kan mama Davy niets aan doen, laat dat duidelijk zijn, maar is toch een extra belasting.

We laten ons echter niet op ons kop zitten! We houden de koppies omhoog en blijven ons best doen!

Mama Davy doe je best als je nog wilt en probeer het beste er nog uit te halen. En heb je geen zin meer, niemand neemt je kwalijk als je naar Theo wilt!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Sjaak wat ben je toch een schat!!!
Veel te goed voor deze wereld. Hoe jij steeds weer voor onze Davy klaar staat...bewonderingswaardig. Jullie redden het echt wel saampjes. Ik hoop en wens jullie echt dat het nieuwe jaar alleen maar goeds voor jullie beiden mag brengen jullie verdienen het zo!!! Het zal zeker een erg vermoeiende dag voor Davy zijn zowel lichamelijk als geestelijk. Geef hem als hij terug is maar een dikke knuffel.
De onzekerheid kan ook erg slopend zijn...hopelijk komt er binnenkort rust...ow wat voor manier dan ook...

liefs nichtje Chantal

Anoniem zei

Lieve Davy en Sjaak,
wat een bak ellende krijgen jullie toch over jullie heen. Ik ken dat gevoel dat het lijkt of het nooit ophoudt. Maar ik ben blij dat jullie één GROOT LICHTPUNT hebben: jullie hebben elkaar!!!!! En zo lang jullie samen zijn zullen jullie ook samen sterk zijn. Dus er zit niets anders op dan altijd bij elkaar te blijven..........
Liefs, Han en John

Anoniem zei

Lieve Sjaak, lieve derde broer,

Het is nog erg vroeg, ben al uur op. Na gisteren gaat er zoveel door mijn hoofd. Ludwig en Anita gingen naar een feestje v vrienden gisteravond. Heerlijk. Gewoon doen.

Dave was erg sterk gisteren, zowel fysiek als mentaal. Echt, weer met zijn 3en samen, het was fijn en goed. Veel gelachen ook.

In het ziekenhuis en in t ouderlijk huis - alles rustig in harmonie overlegd. Was goed zo.

Geef je een dikke (digitale) knuffel (andere knuffels heb je gisteren ontvangen :-) - en heb t al vaker gezegd: JE BENT EEN KANJER!!! Een vent uit duizenden. We hebben je destijds ook niet voor niets "geadopteerd" als extra broer :-)

Denk ook aan jezelf, je zag er erg moe uit. Logisch, maar toch: Take Care!!!

Kus van je "sus"
Marianne