Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

10 december 2006

Memory Lane

Eindhoven was fijn. Veel herinneringen opgehaald, veel verhalen gehoord over de periode dat Ingrid en ik elkaar uit het oog waren verloren.

In de bus terug van Utrecht naar Wijk bij Duurstede, sprak een jongen me aan: 'Hé, volgens mij kennen wij elkaar!' En dat klopt, het was een oud-collegaatje van KPN. 'Alles goed met je?' vroeg hij. 'Nee' en dat vond ik verder wel genoeg en hij vroeg ook niet verder (gelukkig) :-).

Morgen even bijkomen, dat wil zeggen een gepland lui daggie.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Gelukkig dat het een fijne dag was.
Geniet lekker van je geplande luie daggie!

Doei
X

Anoniem zei

Denk dat je na zo'n emotionele dag niet echt zin had om over jezelf te vertellen! eigenlijk moeten mensen gewoon ook eens genoegen nemen met nee! als de ander geen behoefte heeft om erover te praten!
Knuf,karin

Anoniem zei

Hoi Davy

Je kunt gelukkig zelf bepalen wat je kwijt wilt over jezelf,

groetjes Ada

Anoniem zei

ow ow ow wat zal die nieuwsgierig geweest zijn waarom het niet goed met je ging! Ik vind het een prima antwoord. Kort en krachtig NEE!!
Het is een ozo gewone vraag die iedereen zo onnadenkend stelt en dan er al vanuit gaat dat je zegt dat het goed gaat of soms wordt het antwoord eens niet afgewacht.
Ik vind het wel een beetje komisch dat je nu zo direct NEE hebt gezegd!
De reden waarom je nee zegt is natuurlijk verre weg van komisch...

dikke kus je nichtje