Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

04 januari 2007

Nooit alleen met K

Een van de favoriete schrijfsters van een van mijn favoriete vrienden heeft ook een blog. Ze schrijft er van alles en nog wat, en omdat ze helaas moet strijden tegen borstkanker (alsof MS nog niet genoeg was...) heeft ze aparte stukjes die zij 'klog' noemt: kanker blog. Ik heb in het verleden ook veel van en over haar gelezen en heb haar altijd bewonderd en gesteund in haar strijd tegen de zogenaamde 'orenmaffia'!
Neem zelf eens een kijkje bij Karin Spaink.

Gisteren zag ik maar liefst drie stukjes op TV die zijdelings met kanker te maken hadden. Ik heb daar niet altijd zin in... er is meer in het leven! Maar als ik dan aan de chemo zit, dan ben ik er wel gevoeliger voor. Dan denk ik eerder: O ja, ik heb ook kanker! WAAROM?! Nou ja, gewoon pech hoor, meer niet.

Vandaag de laatste dag van de tweede chemokuur. Ongelooflijk veel geslapen weer. Af en toe een beetje overgeven. Ben benieuwd hoe snel ik ga opkrabbelen en met hoeveel milligram ik de volgende keer word gepest!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Hee Boetie,

heb gemakkelijk praten, weet t. Probeer toch zoveel mogelijk niet met de nieuwe kuur in gedachten ad gang te gaan, maar goed uit te rusten van deze.

De tussenliggende tijd zal je inderdaad nodig hebben om te recupereren.

Eerste "incasso" van dit jaar binnen. Was op t werk, komt mijn baas: "Gecondoleerd, gelukkig nieuwjaar en o ja, je contract wordt eind april niet verlengd. Dan weet je dat. Ik ga nu weer."
Ging echt zo in paar minuten. O nee, hij is nog even gaan zitten...

Ik voel niets, echt niet. Wilde toch al weg en nu zijn zaken duidelijk en kan ik openlijk gaan solliciteren. What's in this, when life is not at stake!

We shall survive!!! Grootmeesters des levens, als je vaak speelt, dus ook vaak verliest en vaak wint. Toch?

Denk aan je, kus van je
Sus

Davy zei

Je geeft graag commentaar hier Sus, is een eigen blog niets voor jou? Kijk maar op die van Karin Spaink voor inspiratie bijvoorbeeld! ;-)

Anoniem zei

blog van karin spaik deels gelezen(staat nog open dus ga zo verder),ze schrijft zeker goed..het onderwerp is alleen zo beroerd he;-)
typisch he als je zelf in die wereld van overbodige onderdelen in lichamen bivakeerd dan kom je het ook te pas en te onpas tegen..tv inderdaad ook meer dan eens,volgens mij hebben wij een vergelijkbaar tv avondje gehad gisterenavond;-)

mooi dat die chemo er weer opzit,dat ie phil maar heel goed vertelt heeft dat ie op kan zouten!

Anoniem zei

He lief eindelijk schrijf ik weer eens...heb wel elke dag trouw meegelezen maar wist niet wat te schrijven...

gelukkig is deze kuur weer achter de rug...nu weer aansterken, uitrusten en dan op naar de volgende kuur...

denk veel aan je...

dikke zeeuwse kus

Chantal

Anoniem zei

Hoi Davy,ik volg de blog van mijn naamgenote ook al een tijdje. Boeken idd ook gelezen,wel lang geleden. Haar openheid is zo boeiend,net als de jouwe,ik denk dat dat me aantrekt aan schrijvers,dat ze zich durven te geven. Ik herken die aantrekkingskracht wel: "he,gisteren zag/las/hoorde ik 4x over........het lijkt dan ook wel alsof je het eerder nooit hoorde.
Enne,wie heeft er nog geen eigen blog? Blijkbaar Sus nog niet! lol!
Sus,misschien kun je daarin over je aardige baas schrijven? Leuk begin zeg.........

Davy,dikke kus,knuf, Karin

Anoniem zei

Peef en Karin,

wellicht maar keer doen, eigen blog... Wie weet.

Het is meer dat eea maar doorgaat binnen de gezinsleden, de family. Niet levensbedreigend bij me, realiseer ik me goed. Minder van belang.

We shall defy it all, toch?

Vooral Phil, die moet er eerst helemaal helemaal aan!
Let's kill the basterd!


Sus