De tweede kuur zit er alweer een paar dagen op en stilltetjes aan begint Davy weer wat op te krabbelen. Eetlust begint weer wat terug te komen en hij heeft plannen om vanaf morgen iedere dag een stukje te gaan wandelen om de conditie weer wat op te bouwen.
Donderdag, de laatste dag van deze kuur, zat 'ie heel sjaggie naar het glaasje te kijken waar de pilletjes in zaten. Moest echt moeite doen om ze in te nemen. Is zo tegenstrijdig om pillen te slikken waarvan je je beroerd gaat voelen en voor je gevoel niet beter. Dat hoort niet.
Ook deze keer niet al te heftig geweest. Niet echt overgegeven, wel moe, weinig eten en heel veel slapen. En een gelukkige dochter natuurlijk. Porsje heeft een ideaal baasje. Ligt zowat de hele dag op bed en daar kun je er zo lekker warm tegenaan kruipen. Wat wil een poes nu nog meer :)
Voorlopig zitten we nog in het ritme van kuren en korte periodes van rust om wat bij te komen voor de volgende sessie van 5 dagen. Tegen de tijd dat het er opzit, is het goed een jaar geleden dat we te horen hebben gekregen van het bestaan van Phil en dat lijkt me mooi moment om een lange periode van rust en een 'normaal' leven te kunnen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten