Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

05 november 2006

Zondagse mijmeringen

Vanmiddag naar een kinderverjaardag geweest ( de oudste van Sjaak zijn zus was jarig). Was erg leuk :-)

Verder kijk ik nu naar Juliana (de EO serie, niet de overleden koningin; zó 'gepromoveerd' ben ik nog nie ;-)) Sjaak ligt lekker te luieren en ik wat op laptoppie te tikken.

Nog even volhouden en dan kom ik weer toe aan het 'normale leven', wat dat dan ook mag voorstellen. Want zal ik ooit weer kunnen werken, dan wel ooit de draad op kunnen pikken en doen alsof er niets aan de hand is? De diagnose van ernstig levensduur-beperkende aandoening is nog niet zo erg, maar wat doe je dan met de nog resterende maanden en jaren?! Ik ben benieuwd hoe 18 november de landelijke dag van de werkgroep hersentumoren van vereniging Cerebraal zal zijn. Als het een 'leuke' club blijkt te zijn, dan wil ik me gaan inzetten als vrijwilliger.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Haai Davy,lijkt me moeilijk hoor,denk dat je gewoon lekker met de dag moet leven,zou iedereen moeten doen. al dat geplan,daar heb je niks aan,als je iets wilt doen: doe het dan nu,ga er dan ook voor! ff in 't algemeen he!
Hoe was Juultje? Ben vergeten te kijken! ;-)Knuf,Karin

Davy zei

Hoi Karin,
Juul was best te pruimen; is toch voor onze tijd toen ze 18 jaar was :-)
Enne, ik ben wel weer van plan om te gaan plannen hoor, maar weet nog niet goed in welke vorm ik het moet gieten.

Anoniem zei

Goed plan Davy, zo'n ervaringsdeskundige als jij is platina waard!! :-)

Greetz,
Chantal