Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

29 november 2006

Kuurspinsels

Is de behandeling erger dan de kwaal? Zo LIJKT het wel ja. Maar da's ook niet eerlijk.
Vóór de operatie voelde ik me zo slecht nog niet. Meteen erna verging ik van de hoofdpijn maar dat was volledig ingecalculeerd en onder controle te krijgen/houden met medicijnen.
Tijdens de bestralingen was ik zó bezig met de dagelijkse taxi-routine, dat ik me ook niet eens zo ziek of slecht voelde.
Maar nu dus na mijn eerste kuur met dubbele dosis Temodal, voel ik me toch echt ZIEK. Het zal wel bijtrekken als mijn lijf zich kan herstellen.

De eerste keer dat ik in de wachtkamer bij radiotherapie zat, keek ik om me heen en dacht "Goh, ik ben toch wel ernstig ziek geloof ik, anders zit je hier niet" En nu weet ik geloof ik écht wat het betekent om kanker te hebben...

Hoe dan ook, ook al voelde ik me met Phil in mijn kop niet superslecht: het was een sluipmoordenaar. WEG ERMEE! Ik moet leren blij te zijn met alle dingen die ik nog kan, en dat zijn er veel! Een redelijk gezonde geest in een seniorenlijf :-)

Ans en Ingrid, houden jullie me een beetje in de gaten?

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Echt zwaar Davy... :-( ik moet veel aan je denken en hoop echt dat het heel gauw af gaat zakken, dat Seniorengevoel...

Davy zei

Daar ben ik van overtuigd Chanti :-)
Ik ben net onkruid en van geboorte een koppige/aanhoudende Zeeuw ;-)

Groetjes!