Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

22 september 2006

Van harte pa!

Pa zou vandaag alweer 71 zijn. Hij had toch de ballen verstand van computers en mijn moeder al helemaal niet, dus ik plaats later deze dag een foto van hen twee ;-)

Vanmiddag gaat Sjaak voor het eerst mee naar een bestraling. Ziet hij eens met eigen ogen wat ze met me uitvreten :-) Misschien wil hij me wel redden als hij ziet hoe ze me met mijn masker vastmaken aan de tafel, de tafel omhoog laten gaan en dan een toestel op me richten? Hierna een gesprek met Peter, de neurochirurg. Zijn werk zit er (voorlopig) op, en het is een laatste controle. Sjaak blogt ook nog wel een stukkie daarover ;-)

Edit 11:30 De beloofde foto :-)
Pa en moe toen ma 65 werd. Het was een leuke dag en ze genoten 's avonds van het lekkere eten en de live pianomuziek en zongen zelfs mee. Niemand wist toen natuurlijk dat pa 6 weken later zou sterven...

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Succes vanmiddag bij Peter. En ik vind het wel leuk een foto van je Pa en Ma te zien.

Liefs Nicolien

Anoniem zei

Ik herken de Bistro van Peter Torbijn, klopt hé (foto)

Ada

Davy zei

He-le-maal goed Ada, haha. Maar ja, het is dan ook zowat naast de deur bij jullie :-)

Anoniem zei

Hé Davy, had je het toevallig over Peter Gosselaar??
Die heeft mij namelijk geopereerd, zou wel weer toevallig zijn!

Groetjes,
Chantal

Davy zei

Ja Chantal, Peter Gosselaar heeft mij ook geopereerd, samen met een arts-assistent :-) Peter is een enorm aardige vent, maar voorlopig blijft hij van me af! ;-) Haha.

Anoniem zei

he lieffie...

hier de andere Chantal...
Wat een mooie foto van ome Theo en tante Imelda. Je bracht trouwens een glimlach op mijn gezicht met de titel van je ouders:"pa en moe"
Echt een "waterschoten praatje...want zo werden opa en oma ook door hun kinderen genoemd...

kusss
Chantal

En wat heeft Sjaak het weer mooi omschreven hoe de bestraling in zijn werk gaat...ik kan me voorstellen dat het erg indrukwekkend is en het een en ander los maakt...

Anoniem zei

Naauw zeg... da's gewoon géén toeval dit!!
Die Peter is inderdaad een enorm aardige vent, 'n grapjas wel! Met gezegende handjes, al heeft-ie bij mij wel het e.e.a. achtergelaten aan tumortroep. Nou ja, na dat kunst- en poerwerk op de vierkante milimeter mag ik blij zijn dat de rest van de boel het nog doet daarbinnen!
(Tenminste, ik heb nog niemand met een dwangbuis achter me aan zien komen...)

Hou je taai hé!

Greetz!

Anoniem zei

Die foto, Peef, mooi... Straalt een rust van uit. Had m nog niet gezien... Toen ma 65 jaar werd... Ma is van 1938 ... Was in 2003, oktober...

Ben ik niet bijgeweest? Of wel?
Wie heeft er hier hersentumor? :-)

In oktober 2003, was ik toen op vakantie in de Ardennen? Was vlak voor mijn operatie in het Slotervaart...

Stom he, kan t me niet meer en detail herinneren allemaal. Natuurlijke, gezonde blokkade denk ik... Oef.

Ja, Chantal heeft gelijk: pa en moe. Opa en oma van Waterschoot... Ieder van hun kinderen noemde hen zo...

Nu is het alleen nog moe... bij ons. Moe in alle betekenissen van het woord denk ik.

Love U