En alweer schiet de dag op. De tijd gaat zo ongelooflijk snel, echt niet normaal. Vanmorgen bij m'n moeder geweest. Was erg leuk, maar ook erg druk. Kids waren er en is toch wel vermoeiend hoor. Gelukkig hoefden we niet met de fiets of de bus, maar konden we meerijden met Hennie en Jan-Willem. Zij zijn vanmiddag nog even bij ons op visite geweest en dat was gezellig. Heerlijke chocolade gekregen, waarvan het meeste nu al niet meer leeft :)
De rest van de dag lekker rust. Tikt toch wel aan eerlijk gezegd. Niet dat het erg is! Integendeel! En met z'n tweetjes zijn is ook heel erg leuk. Wat dat betreft vermaken we ons wel en gaat het harstikke goed.
Toen gisteren Davy z'n moeder wegging zei ze nog snel tegen hem "Ik hou van je hoor" en dat doet 'em goed! Moeders zitten toch dieper in ons allemaal dan we zeggen en/of denken. Is toch ons aller bron. Van Ludwig en Anita heeft 'ie een mandje met kadootjes gehad en iedere week van de kuur mag hij er één kadootje uithalen uitpakken. Echt heel lief en leuk gedaan. Gisteren was het eerste kadootje al, een kettinkje met hoop, geloof en liefde.
Nu zitten we eigenlijk op een soort van vals plat (wielrenners weten wel wat dat is). Het gaat goed en het wordt hoog tijd dat de chemo en de bestraling gaan beginnen. Je ziet er tegenop omdat je zo vaak hoort dat je moet kotsen, misselijk bent, er ziek van bent, en noem alle rottigheid maar op. Maar zeker is dat niet. Als je de bijsluiter leest van een asperientje schrik je je ook gek. Makkie zal het heus niet worden, ook al niet omdat je iedere dag weer met de taxi op en neer moet voor een paar minuten. Gaat helemaal lukken, weet ik zeker.
1 opmerking:
hoi Sjaak
het is was weer fijn je stukje te lezen. Het meeleven van jou doet iedereen denk goed. En zo horen we ook weer wat meer :)
Wens jou de komende maand kracht toe om Davy er doorheen te slepen.
En denk ook om jezelf als dat nodig is.
Toos
Een reactie posten