Meegeweest......

We zijn net klaar met het in elkaar zetten van een badkamermeubel voor onder de wastafel. Gisteren gekocht bij de Lidl en is echt een superleuk ding. Zonder ruzie in elkaar gezet en alles zit op z'n plek, recht en niets klemt :)

Gisteren meegeweest met Davy met bestralen. Was behoorlijk indrukwekkend best wel. Het wachten in de wachtruimte met andere mensen die ook moeten. Wat ik daar voelde, is dat de mensen eigenlijk toch allemaal willen laten weten dat ze erg ziek zijn. Toen we zaten te wachten hoorden we ineens "Davy, Sjaak" door de gang. Kwam Ans aangerold met haar bed om voor de eerste keer bestraald te worden. Echt super toeval!

Toen Davy aan de beurt was, mocht ik ook mee naar binnen. Eerst een klein kamertje, daarna de controleruimte en dan door een gekke, gele gang naar de ruimte waar bestraald wordt. Een hele kille ruimte, met een soort van tafel en een hele grote lamp lijkt het wel. Hij moest op de tafel gaan liggen, precies op de goeie plaats en daarna het masker op. Die maken ze vast aan de tafel en dan gaat de tafel omhoog en wordt er wat gedraaid en gedaan, tot alles op z'n plaats is. Op de muur o.a. een foto van Davy geprojecteerd zodat ze zeker weten dat hij de echte Peefie is.

Daarna gingen we weg. Naar de controleruimte, waar twee schermen staan. Eén waar Davy op te zien is van verschillende kanten. Heel gek idee is dat. Onwerkelijk! Op het andere scherm is te zien hoe lang de bestraling nog duurt en ook de plek waar ze bestralen. Verder veel ingewikkelde cijfertjes en dingetjes. Ze legden me precies uit wat er gebeurde, wat ze deden en waar alles voor was. Het bestralen duurt echt maar heel kort en nadat ze heel kort terug waren geweest, kwam de tweede portie en dat was het. Toen Davy op wezen halen en weer terug door de rare, gele gang, terug naar de wachtruimte.

Alles bij elkaar een goeie tien minuten denk ik heeft het geduurd. En dan sta je weer buiten. Zo onwerkelijk en vreemd!

We zijn een softijsje wezen kopen en lekker opgelikt buiten in de zon. Wachten tot we aan de beurt waren bij de chirurg, Peter Gosselaar. Ging ook heel snel. Waren al aan de beurt voordat het echt tijd was. Hij stelde wat vragen, keek even naar de wond en dat was het. Alles is goed. Handje gegeven en afscheid genomen. Voorlopig willen we je niet meer zien hoor!!!

Zelfs de taxi was aardig op tijd, wat ook niet altijd zo is. Vind dat slecht. Wachten als je gezond bent is soms al een drama, maar als je ziek bent, dan moeten ze gewoon op tijd zijn en geen gezeik van "Het is zo druk"! Plan dan beter zou ik zo zeggen.

Nu een dag later is het allemaal wat beter tot me doorgedrongen en het heeft toch veel indruk op me gemaakt. Ben blij het eens gezien te hebben. Maar wat ik ook gemerkt heb, is dat het beter is als Davy alleen gaat. Dan kan 'ie z'n eigen gang gaan en hoeft geen rekening te houden met.