Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

14 juli 2006

Just another day in paradise... or is it?

Inzicht van de dag:
"Als ik de deur open voor het ervaren van mijn emoties, open ik mijn deur voor geluk."

Ik ben het er wel mee eens dat je pas gelukkig kunt zijn/worden wanneer je naar je eigen emoties leert luisteren, hoe confronterend soms ook. Pas wanneer je jezelf accepteert, inclusief al je gevoelens, is er ruimte voor groei. Maar die deur openzetten kan ook doodeng zijn!

Begin ik al als Dr. Phil(!) te klinken? Wel erg dat ik verdorie mijn eigen huispsycholoog moet spelen en niet iemand kan inhuren! :-)

EDIT 13:40 KEP NIEUWS!! Onder voorbehoud (gek hee?) word ik 20 juli opgenomen en vrijdag de 21e geopereerd door dokter van Rijen. Jammer dat Gosselaar dan niet kan, maar hij en van Rijen zijn experts op dit gebied en dokter van Rijen schijnt zelfs nog meer ervaring te hebben. SPANNEND!!!!
19 juli weet ik of alles doorgaat ja of te nee... *ril ril* Ik mag sowieso nu al geen bloedverdunners meer slikken dus een ibuprofen is ook uit den boze. *boekt in gedachten een enkeltje naar Verweggistan*


Dr. PC van Rijen, neurochirurg

Dr. van Rijen is sinds 1995 werkzaam als neurochirurg in het UMCU.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

wow...deef wat spannend!!!

Je bent nog nooit zo veel in mijn gedachte geweest...

waar is de tijd gebleven dat we samen op JACHT gingen in Tilburg!

nou lieve neef...weet dat er door velen aan je gedacht wordt en dat velen met je meeleven...misschien een kleine troost....

dikke kus van je nichtje

Anoniem zei

Hmmm...die kerel lijkt een beetje op Sjaak (kweet trouwens niet voor wie dat dit nu een compliment is :-)...dan komt het vast en zeker of zeker en vast in orde!!!

Anoniem zei

Onzekerheid is k*t. Op zich wel prettig dat die man al zoveel ervaring heeft. Lieve Davy we denken een je en we leven met je mee.

Heel veel liefs van Nicolien (en natuurlijk ook Karin)...

Anoniem zei

Ah! Eindelijk ben je aan de beurt. Dat het maar snel voorbij mag zijn en dat deze kerel inderdaad nog beter moge zijn!

Suus en ik leven ontzettend met je mee, Davy! We duimen ons rot!