Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.
Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom.
ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!
20 juli 2006
Er zijn nog xx wachtenden vóór U
"Ik vergeef mijzelf de fouten uit het verleden."
Hmmm, helaas is dat niet zo. Of ja, ik vergeef mezelf maar het blijft knagen. Ik had een heleboel dingen uit het verleden anders willen doen. Had ook wat vaker mijn mond open moeten trekken in plaats van een gedwee schaap te zijn; ik 'blokkeerde' vaak. Ik denk dat het mijn leven heel wat gemakkelijker had gemaakt, maar dat weet je nooit natuurlijk. Het verleden heeft je gevormd en het zal allemaal wel ergens goed voor zijn, net als de situatie waarin ik nu zit.
Straks het ziekenhuis eens duidelijk maken dat ik toch écht liever heb dat ze me een paar dagen van tevoren bellen wanneer ik moet komen, en niet telkens iets 'beloven' en dan weer intrekken. Moet ik nu toeleven naar 3 augustus, met het risico dat ze een paar dagen ervoor weer afbellen? Sjaak gaat mee en die trekt zijn mond wel open :-). Hij is soms net Pieter Storms II.
Vanavond gaan we denk ik lekker naar het water: even mentaal en fysiek afkoelen. Meteen even mijn nieuwe zwemshorts uitproberen. Ik ben geen zwemfan maar desondanks wil ik vaker gaan zwemmen, zeker na de operatie, om mijn conditie wat op te vijzelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Goed dat je Pieter Storms a.k.a Sjaak meeneemt. Ben benieuwd wat ze te zeggen hebben over dat steeds uitstellen en of ze wel beseffen wat dit met iemand doet.
Succes!
X
gelijk heb je.. je mag best laten weten wat je er van vindt.
Ik hoop dat je wat verkoeling en rust kunt vinden bij het water
liefs
Ben heel benieuwd wat ze in het ziekenhuis zeggen.
Enne lekker joh het water, mogen we niet met je mee. Maar wij hebben geen zwemshorts;) en ook geen boot meer.....
Liefs van Karin en Nicolien
jammer dat je weer moet wachten, maar ik denk dat sjaak maar op de tafel moet gaan slaan. En dan doe jij het nog een dunnetjes over. Wie weet maakt het indruk.
Soms vraag ik me af of doktoren weten wat een patient mee maakt in de tijd van onzeker wachten.
Hou vol he
Knuf Quirine
Een reactie posten