Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

16 oktober 2007

Nasty Virus

Sjaak en ik zijn nog niet helemaal virusvrij: we hoesten en sniffen nog, en hadden allebei wel een paar keer vandaag dat we ons slap voelden en niet helemaal stevig op de benen stonden. Hij op zijn werk in Veenendaal en ik in Breda op het Nationaal Bureau van de Zonnebloem. Jammer want daardoor kon ik niet altijd even aandachtig luisteren naar wat we te horen kregen. Klik hier voor een verslag van zo'n bezoekdag voor vrijwilligers door iemand van een andere regionale afdeling van een andere dag (die grotendeels gelijk verliep). Een vermoeiende dag dus, zeker als je al niet helemaal jofel in je vel zit en des te blijer was ik dat medevrijwilliger H. reed :-). Als ik 't virus gekickt heb hou ik me aanbevolen om wat namens de vereniging te gaan betekenen.

Even wat anders: aan het begin van de avond telefonisch contact gehad met mijn neurologe over mijn onregelmatige nek-/hoofdpijn aanvallen. Ik had ze lang voor ik wist van een tumor en ook nu Phil eruit is gesloopt heb ik ze. Het lijkt nog het meest op een vorm van clusterhoofdpijn en ze heeft een recept voor een bepaald soort pijnstiller uitgeschreven wat naar de apotheek hier wordt gefaxt. Kan ik allicht proberen of dat wat uithaalt bij de volgende aanval en dan zie ik haar eind volgende maand weer voor ons driemaandelijks treffen na MRI. Toch fijn een arts die met je meedenkt en waar mogelijk steunt.

1 opmerking:

Anoniem zei

het zijn enorm vervelende beestjes die rondwaren momenteel,niet van harte ziek maar top conditie is nou ook net wat anders(ik ken het).Fijn dat de dag ondanks het virusje toch geslaagd was..en inderdaad fijn een meedenkende arts.