Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

27 mei 2007

Kast deel 2

Ik stond vanmiddag voor de beruchte kast en opeens vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats en drong eindelijk tot me door wat Sjaak nu toch bedoelde met 'gespiegeld', lol. Hij wist hoe het moest kennelijk maar dat ging er bij mij niet in. Ik kan dat eigenlijk niet uitstaan, want dan voel ik me achteraf een beetje dommmm. Het deed me ook denken aan de woorden van Peter de neurochirurg: 'Het kan wat langer duren voordat de betekenis van gesproken woord tot je doordringt en ook lezen van muzieknoten en dergelijke kan meer tijd kosten'. Ik geef het gat in mijn hoofd dus maar weer de schuld. Maar ik HAAT dit... hihihihi (dom lachje).
Mammie, 'k Wil mijn rechter temporaalkwab teruuuuuuuuuuuug' :-)

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Ome Peter heeft mijn temporaalkwab netjes laten zitten. De boosdoener zat ergens anders te klieren.
Ben wel een aardig stuk overtollige hypofyse kwijt. Maar hoe kom IK dan zo vaag op geregelde tijdstippen?... ;-)

xXx
CC

Davy zei

Jij en ik, wij zijn natuurlijk ook van nature prettig gestoord, Chanti
;-)

Anoniem zei

hihi wel een goede smoes hoor davy..

Anoniem zei

Zeg dan meteen dat het een spiegelkast is! Dan hadden wij het wel uitgelegd (gnagna). Dat dommige gedoe had je toch zeker ook al toen je nog dacht dat je ME had? Ik (Han) tenminste wel. Sta je soms ook wel als een vis te happen omdat het woord dat je wilt zeggen er maar niet uitkomt? Herken je dat, dan welkom bij de club.
Groetjes, Han en John