Meneer J. moest gisteren bij poli Cardiologie zijn. Zijn vrouw ging mee en zij was zo aardig om me te trakteren op een kop koffie en een saucijzenbroodje in het ziekenhuis. Nadat we op de terugweg pillen bij de apotheek in WbD hadden gehaald, ben ik nog even bij hen thuis geweest. In de auto hadden ze verteld over hun dochter die op haar 23e een Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) bleek te hebben. Thuis vertelden zij hoeveel verdriet ze hier van hebben maar dat meneer momenteel echt méér dan genoeg aan zichzelf heeft. Hij zou het fijn vinden wanneer er (on)regelmatig iemand langs zou komen voor een praatje, want zijn wereld is erg klein geworden. Dus heb ik de Zonnebloem ingeschakeld; ze gaven ook aan het fijn te vinden om eens met de vereniging op reis te kunnen. Ik doe mijn best :-) Ik ken zelf ook 'Borderliners' en weet hoe moeilijk die mensen voor zichzelf en hun omgeving zijn; je zou het voor minder aan je hart krijgen...
2 opmerkingen:
Een borderliner zijn is erg, maar er een hébben valt idd ook echt niet mee!
Woj kennen er ook een.
Woj = Wij
Een reactie posten