Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

05 januari 2008

Nog steeds heeft alles een ritme

Net heerlijk gegeten. Gebakken, zelf gekruide aardappeltjes, sperciebonen en heerlijke minute steaks. Er liggen nog twee Bosse bollen te wachten op ons in de koelkast voor strakjes bij de koffie.

De nieuwe stoel zit, hangt en ligt heerlijk. De mannen waren er gelukkig lekker vroeg, hoef je tenminste niet de hele dag te wachten. Porsje heeft al op me gelegen en ligt als een prinsesje, overal ruim zicht voor mevrouw.

De kerstspullen zijn weg, opgeborgen op zolder. Is altijd heel gezellig en leuk. Overal lampjes, kaarsjes, vrije dagen, veel zondagen, uitbundig eten. Toch is het ook wel weer lekker om in het gewone ritme weer terug te komen. Op de een of andere manier raak je beetje de kluts kwijt door die dagen.

Gisteren de eerste lammetjes alweer gezien. Het zijn en blijven scheetjes! Voor we het weten zien we ze weer dartelen en springen in de wei.

1 opmerking:

Anoniem zei

Lief he die jonge lammetjes..hier stonden ze er al tijdens de kerststallentocht,we hebben dan ook een schapenkaasboerderij op het dorp dus altijd volop lammetjes..heerlijk...bijna lente!