Kaarsjes branden. Kaarsjes voor Imelda. Mijn moeder stierf vorig jaar 24 december in de ochtend in een ziekenhuisbed te Terneuzen. Ik hield van haar, maar had graag een betere band met 'r gehad. Misschien begrepen we elkaar niet goed of heb ik vroeger niet goed duidelijk weten te maken waar ik behoefte aan had. Ze zat vol angsten en zorgen en kon om die reden vaak niet goed aanvoelen wat er speelde.
Ik geloof niet dat zij veel geluk heeft gekend in haar leven. Dat is triest. Helaas was ze te geblokkeerd in veel opzichten om een stukje geluk af te kunnen dwingen.
7 opmerkingen:
Sterkte vandaag Peef. Veel van jouw moeder's eigenschappen, heeft mijn moeder ook gehad. Daardoor kon ik nooit bij haar terecht. Het is jammer maar zo gaat 't leven. Geluk zit in kleine dingen.
Mam was geblokkeerd in die zin, dat ze niet eens wist hoe ze mensen moest toelaten. Zelfs haar eigen kinderen niet.
Ik denk vaak aan haar gebaar van letterlijk afweren met beide handen, als ik haar wilde knuffelen. Een kusje geven.
Ze heeft zich gefocust op wat allemaal niet naar wens en behoefte ging. Zichzelf achter een pallisade gezet. Niet eens het echte leven gekend, voor mijn gevoel. Niet aangedurfd. En daarmee ook zichzelf geblokkeerd gaandeweg om wat dan ook maar gaan te ondernemen.
Wat ik nu het meest van al koester, is een bepaald samenzijn dat we hadden. Gesprek van 1-op-1, waarin ze vertelde, vertelde, deelde, meedeelde.... om daarna weer op slot te gaan.
Toen was je een kei van een moeder, mam. Een super echte! Dat houd ik in ere, in herinnering aan jou.
Enne ... pa en ma: jullie zouden vandaag onnoemelijk trots op je dochter zijn geweest...
Kus van Sus
Edwin,
houd je taai taai. En zie het goede. Zoveel mogelijk. Straks is ze er echt niet meer..... Nooit meer...
Nicht Marianne
Boetie,
ook hier nu een kaars: voor ma en pa, voor Brigit, voor Peter en Gerard....
voor die donkere decembermaand...
Kus van Sus xx
Sterkte Davy..laten we hopen dat ze inmiddels haar rust gevonden heeft. Ik wens jullie ondanks de schaduw die op deze dag hangt toch een fijne kerstavond en warme kerstdagen.
xxxjes chantal
Nee Marianne, dat was geen reactie van onze neef Edwin, maar van een naamgenoot :-) ZIJN moeder is er ook niet meer...
OK, what's in a name?
Meneer Edwin dan....
Hoevelen delen dezelfde gevoelens, dezelfde naam? Blijkbaar?
Kus van Sus xx
Een reactie posten