Davy heeft absoluut geen zin om de volgende chemo te gaan doen. Dat is niet zo gek natuurlijk. Je weet dat je weer beroerd wordt of kan worden en dat wil je niet als je je goed voelt. Maar toch moet het, want ziek is 'ie nog steeds.
Afgelopen donderdag was een echte dipdag en alles leek tegen te zitten. Boodschap dat de bloedplaatjes niet goed genoeg zijn nog, apparaten die de baas gaan spelen, jezelf niet super voelen, kortom echt een dag dat alles tegen je lijkt te zijn. Een flinke woedeuitbarsting en huilbui zijn het resultaat en dat lucht dan weer lekker op.
Van de week zei Davy een keer "Het valt niet altijd mee om te wachten op de dood hoor". Wat moet je daar op zeggen? Zowat niets denk ik. Het is waar. Voorlopig die gedachte naar de achtergrond zetten en zo normaal mogelijk leven is wat we doen en dat gaat ons goed af. Met de hulp van het UMC en van boven willen we dat voorlopig blijven doen!
"Pasen is leven uit de dood", zei een meneer net op TV en laten we daar aan vasthouden! Niet alleen met Pasen, maar iedere dag!
Iedereen een mooie Pasen met veel zon en warmte!
2 opmerkingen:
ook julie hele fijne paasdagen toegewenst..en soms eens even kwaad zijn op de wereld om je heen is heel gezond en ook gewoon nodig!
Welke emotie dan ook, die is er omdat hij er mag zijn denk ik.
Schalige Paasdagen!
Kus van Sus
Een reactie posten