Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

18 februari 2008

Memory Lane

Ik ga later deze week doen waar ik al heel lang zin in/behoefte aan heb. Twee nachten heb ik voor mezelf een hotelkamer geboekt in het Zuid-Westen van ons land. Vanuit die locatie wil ik plaatsen bezoeken van vroeger, uit mijn jeugd in Brabant en Zeeland. Mijn schoonmoeder vroeg me: 'Ben je niet bang dat je gaat piekeren wanneer je daar alleen bent?'. Nee, dat geloof ik niet, ik denk juist dat het goed is om even pas op de plaats te maken en de persoonlijke balans op te maken: een terugblik en een overzicht van wat voorbij is.
Woensdag vertrek ik en ik wil vrijdagavond weer terug zijn bij mijn mannie.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi van je. Dit staat ook nog in mijn planning. Even weer zien, voelen, ruiken.

Groet alles en allen daar.

Kus van Sus xx

Anoniem zei

Succes Davy!

Anoniem zei

veel plezier en als je ergens onderweg nog een momentje hebt ,dan ligt er hier nog iets op je te wachten...enne koffie etc. staat in brabant altijd klaar zoals je weet

xxx-jes Kaatje

Anoniem zei

Een goede terugblik en een prettige balans gewenst lieverd!

Google-Girl zei

Strak plan Peefie, gewoon even met de ogen van 'nu' terug gaan en kijken.