Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

26 november 2009

Deze in elk geval



Toen wij in 1999 in New York waren, stonden de torens er ook nog... Bij mijn crematie, wanneer die ook zal plaatsvinden, moet toch écht dit nummer gedraaid worden; gepast of niet, het is MIJN euh feestje ;-)

Words are very unnecessary!

5 opmerkingen:

Han en John van Nimwegen zei

Toevallig hebben wij net deze week onze muziek voor onze crematie in onze Dela wilsbeschikking kenbaar gemaakt. Voor John is dit silence of the lambs en dood in Venetië en voor mij alleen maar de Boléro van Ravel tijdens het hele gebeuren. Nu maar hopen voor ons allemaal dat onze favo muziek voorlopig alleen maar hoorbaar is zo lang we er zelf naar kunnen luisteren.

Anita zei

We zullen er zijn, zeker als er zulke goeie muziek gedraaid gaat worden op je feestje...? over zo'n zeg.... 40 jaar lijkt me wel wat :)
Eerst nog genoeg andere redenen voor allerlei echte feest-feestjes!

Lfs

Josephine zei

Mooi Peef!
DP is sowieso een prachtband, hoort ook wel bij een prachtvent!

Josephine zei

DM bedoel ik natuurlijk :S

Davy zei

Eerst volgend jaar maar eens 40 worden, Anita :-)
EnDANKJEWELJoos
*bloos* ;-)