12 oktober 2009
Strijd
Jurrie wordt morgenmiddag in Gouda begraven. Ik zou erheen kunnen gaan maar ben bang dat het allemaal te confronterend zal zijn. Jur is slechts 36 jaar geworden en heeft na diagnose Glioblastoma Multiforme niet veel langer dan een jaar mogen leven; 18 september 2008 schreef hij nog: ' Vele tientallen jaren leven zit er misschien niet in, maar het zou best nog wat jaartjes kunnen zijn, maar eerlijkheidshalve moet je er ook rekening mee houden dat het ineens afgelopen kan zijn. Laat de strijd beginnen !'. En een hevige strijd was het :-(. Hij was een dappere brain tumor warrior en spijtig genoeg niet opgewassen tegen de vernietigende kracht van die "hersenterrorist".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Het is niet eerlijk! :(
xx Karin
Dat is altijd een strijd met jezelf, wel of niet naar een begrafenis. Als je er bent zit je toch de hele tijd aan jezelf te denken. Ik weeg altijd goed af of er iemand echt mee geholpen is als ik er ben, vaak kent de familie je niet eens, en wat het met mezelf doet. Sterkte!
Ik heb besloten niet te gaan, precies om de afwegingen die je noemt Han. Wat heeft Jurries familie eraan mij te zien, een lotgenoot die na ruim drie jaar nog in leven is?
Hoi Davy,
Ik begrijp je reactie zeer goed. Door mij vrijwilligerswerk voor Stichting STOPhersentumoren.nl krijg ik soms meerdere begrafenis uitnodigingen per dag van mensen die ik goed ken (zoals Jur). Normaal is een begrafenis al zwaar, laat staan als iemand gestorven is aan een ziekte die jezelf ook hebt en die je elk moment fataal kan worden.
-> Meestal laat ik het dan bij een condeleance kaart en/of digitaal contact.
-> Soms blog ik er wat over.
-> Altijd sterkt het me om nog harder tegen deze onrechtvaardige ziekte te vechten.
Groeten, Nico
Veel sterkte!
Kan aan wat je aankan X
Een reactie posten