Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

11 augustus 2009

Waardeloos

Kneus by Iris Jansen
Misschien is het een reactie op de spanning van weer een MRI, maar ik voel me nogal waardeloos. Dan bedoel ik niet dat ik me flink ziek voel maar meer dat ik me een kneusje voel. Ik zou graag fulltime willen werken maar dat zit er 'gewoon' niet meer in en ik vraag me af of ik nog wel drie hele dagen zou kunnen werken. Gebrek aan energie is toch echt het grootste obstakel... nog steeds.

kneus·je het; o -s onvolwaardig iets of iemand

Ik ben plaatselijk van nut voor anderen door mijn vrijwilligerswerk maar de voldoening die ik daar van heb is ook niet meer wat het geweest is. Misschien heb ik wel weer last van het 'verwende kindsyndroom' dat wil zeggen NOOIT genoeg hebben, NOOIT tevreden zijn met wat je hebt :-(
ROTGEVOEL!echt waar

3 opmerkingen:

Josephine zei

Van mij mag je je waardeloos voelen. Daar is toch niets mis mee? De zon hoeft niet iedere dag te schijnen. Sterkte met je dag :)

kaatje zei

* knuf*..is gewoon frustie om tegen het opstakel lichaam/conditie op te lopen..herkenbaar..

Google-Girl zei

Gelukkig is hoe we ons voelen niet per definitie de waarheid.
Je waardeloos voelen herken ik maar al te goed, maar zelfs met verminderde energie en een halve hersenpan minder ben je nog altijd mijn KANJER!!! En een pareltje in Zijn hand hé?... KUS

Chanti