Leeg......

Donderdag vroeg een collega op m'n werk of ik blij zou zijn als vrijdag de uitslag van de scan goed zou zijn. Ik gaf als antwoord "Ja, heel erg blij, maar vooral ook leeg". Op de bijeenkomsten van Cerebraal wordt telkens gezegd dat je steeds laconieker wordt als het iedere keer goed bericht is, maar ik vind het juist enger worden.

De dagen voor de scan bouw je spanning op en op het moment dat de dokter zegt dat het er goed uitziet, valt er van alles van je af en kom je in een soort van vacuum terecht. Natuurlijk ben je harstikke blij, daar hoef je niet lang over na te denken, maar je voelt de spanning in een paar seconden van je wegvallen. Leeg.

Een dag later ga je gewoon weer door met het gewone leven en ga je door waar je gebleven was. Dankbaar voor de leuke en lieve berichtjes van jullie, lijkt het weer een paar maanden geen zorgen te hebben. En zo moet het ook. Ik denk er iedere dag wel een paar keer aan. Het beheerst m'n leven niet, maar is er wel constant. Daar zullen we het mee moeten doen.

Genieten doen we echter wel. We laten ons niet kisten en voorlopig blijven we jullie pesten met ons gezemel :)