Vandaag een keer natgeregend maar dat is maar water. Nu is het buiten ook weer flink aan het plenzen en dat past goed bij mijn melancholieke bui. Ik zou het zowat 'dodendag' willen noemen: een man die ik help met zijn laptop heeft vorige week woensdag zijn zoon van 26 jaar 'achtergelaten' in het crematorium. Vanochtend heeft hij verteld hoe de jongen met zijn auto op de kop in een sloot terecht was gekomen en later in het ziekenhuis overleden is. Het greep me aan hoe een en ander is verlopen en ik werd nogal 'jankerig van binnen'. Later vandaag hoorde ik dat een man van 73 die ik wel eens naar het ziekenhuis heb gereden, zaterdag naar het crematorium gebracht wordt. Afgelopen dinsdag is hij toch vrij onverwacht gestorven. Dag meneer V. , dag jongen A. Morgen een kaartje in de bus van weduwe V. stoppen namens de vrijwilligers.
3 opmerkingen:
Kaatje knuffelt Davy..
wisten me maar welk "leven" er na de dood komt!
Bah Davy,wat een nare berichten,weet ook even niets te zeggen,dikke knuf
Een reactie posten