Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

15 juni 2008

Vaderdag zonder vader

De derde zondag in juni. Vaderdag. Voor ons geen vaders meer. Tenminste niet fysiek. In ons hoofd zijn ze er nog wel!

Vanmorgen met mijn ma naar het graf van m'n pa geweest en er een mooie hortensia opgezet. Toen we weer thuis waren heeft Davy een theelichtje aangedaan op de urn van zijn pa. Allebei even extra aandacht toch vandaag.

Vandaag zouden we met moeder Mien pannekoeken gaan eten in Bunnik, bij Rhijnauwen, maar ze voelt zich nog niet goed genoeg na de staaroperatie van afgelopen week. Stellen we dus even uit. We zouden juist vandaag gaan, omdat ze dan weer terug zou zijn op de plek waar we met z'n allen hun 50 jarig bruiloftsfeest hebben gevierd.

Ons poezenkindje en caviakindje hebben het af laten weten. Allebei hebben ze niets aan vaderdag gedaan. Ze moeten zich schamen!

2 opmerkingen:

Google-Girl zei

Wat een ondankbare kinderen hebben jullie zeg... pffffff!

:D

Anoniem zei

Nou vooruit, wel een dag te laat: FIJNE VADERDAG, Sjaak!

Die wensgedachte blaas ik even naar je toe.

Kus van Sus xx