Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

07 maart 2011

Onrust


Ik zit niet lekker in mijn vel vandaag en voel een enorme onrust in me broeien. Zouden het misschien gewoon lentekriebels kunnen zijn?!

"The gap between our expectations about the world and how we really experience it that causes our modern “neurasthenia.”  New media and technology has seemingly brought the whole world just within our reach. But we can never seem to grasp it. We want to magically take it all in and we can’t. And so we feel depressed and anxious. We are sure that unlike us, others have found a way to lay hold of all the good stuff out there. We have this feeling that somewhere beyond our life, life is taking place. It feels as if they are so many possibilities and choices out there, so many that we’re absolutely overwhelmed by them. We don’t know where to start, where to dive in. We’re thus paralyzed, and don’t do anything. And then we feel shiftless and restless because we feel bad that we’re not doing stuff. Because there’s so much we should be experiencing! But then we feel overwhelmed again." bron

Ik houd me maar vast aan dit citaat van Edison:

4 opmerkingen:

Anoniem zei

In het woord onrust zit ook het woord rust verpakt.

Han en John van Nimwegen zei

na elke wolk komt er weer zonneschijn.

Han en John van Nimwegen zei

Istalwabeterderdermetje?

Davy zei

JagelukkigwelHanwantdieonrustisookniksgedaan!