Soms hoop ik tegen beter weten in dat ik beter word. Soms raak ik in paniek als ik denk aan wat ik nog allemaal zou willen doen. Soms moet ik huilen.
|
Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.
Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom.
ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!
25 januari 2011
Soms
Soms denk ik: "Waar maak ik me in Godsnaam nog druk om met mijn slechte vooruitzichten. Waarom blijf ik niet in bed liggen om de hele dag film te kijken, te snoepen en te slapen."
Soms hoop ik tegen beter weten in dat ik beter word. Soms raak ik in paniek als ik denk aan wat ik nog allemaal zou willen doen. Soms moet ik huilen.
Soms hoop ik tegen beter weten in dat ik beter word. Soms raak ik in paniek als ik denk aan wat ik nog allemaal zou willen doen. Soms moet ik huilen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Lieve Davy,
Ik kan zo meevoelen wat je nu allemaal doormaakt.
Morgen krijg ik drie maanden na de operatie weer een Mri-scan.Ik hoop zo dat de boel stabiel is gebleven.
Soms ben ik er verdrietig van, een andere keer ben ik toch blij dat ik al 67 jaren mag leven.
Voor jou vind ik het erger, pas 40 jaar en nu al al die zorgen.
Ik hoop van ganse harte dat de behandeling aan slaat.Maar altijd heb je het gevoel hoe lang nog te gaan.Een dikke knuffel, ook voor Sjaak Truus.
Soms denk ik, kom even een kaartje voor Davy maken.
Soms stuur ik een opbeurend mailtje.
Soms een link naar iets wat hij toch echt even moet zien/lezen ;o)
Soms sms ik.
Soms bellen we even.
Soms zien we elkaar.
Soms is het heel moeilijk.
Soms weet ik echt even niet wat ik moet/kan zeggen/doen/schrijven.....
Soms ben ik er stil van
maar altijd in mijn gedachten!
Hang in there... zelfs al is het in je bed met een zak snoep!
Liefs,
Marieke
Schuif op, ik beloof niet aan je snoep te zitten en een goeie film laat je meestal lekker afdwalen van je muizenissen.
Soms weet ik echt niet wat te zeggen, schieten woorden me tekort, zit ik hier een kwartier en heb ik 7 woorden staan en al 648keer de backspace gebruikt... (al een geluk dat je alles niet kunt zien wat er voordien stond want ja, soms ook chichantiesse sgreivaute).
Weet iig dat in mijn binnenste alle goeds voor je is, ook al komt het er niet steeds uit zoals ik wil
(heel erg mooi nummer trouwens)
Lieverd, ik begrijp het zo vreselijk goed, maar ik voel me ook zo vreselijk machteloos omdat ik dit allemaal niet voor je kan verlichten. Ik hoop echt dat alle reacties die je krijgt je een ietsiepietsie goed doen.
De reacties doen me zeker goed Han!
Blijf het dus ook doen allemaal ;-)
Een blogreactie: kleine moeite, groot plezier.
ik zit hier ook even te dubben, wat zal ik zeggen.....
nou, gewoon wat in me op komt natuurlijk, dat ik met je meeleef en aan je denk. kus Astrid
Alle woorden zijn te veel
Een reactie posten