Dag Michael
Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.
Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom.
ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!
26 juni 2009
Michael
In 1992 zag ik je live in de Kuip in Rotterdam. Vaker zat ik klaar voor de buis als weer een nieuw nummer van je uitkwam inclusief cool filmpje. Je muziek was verfrissend en spraakmakend maar geef toe: je kon niet goed overweg met de roem en rijkdom en het gebrek aan een normale jeugd speelde je tot op latere leeftijd parten. Ik betwijfel of je erg gelukkig bent geweest en ik denk dat je vooral een eenzame man was die geen aansluiting bij anderen vond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ja gek hé, hij was toch wel een soort van 'anker' uit ons verleden!
xxx
Chanti
Een reactie posten