Ambitie, of liever gezegd, het gebrek eraan...
am·bi·tie de; v -s streven; eerzucht
Nee, ik ben niet eerzuchtig. Maar toch: als ik iemand meewarig zie kijken als ik vertel dat ik part-time huisman ben en part-time coördinator, chauffeur en begeleider bij de hulpdienst van stichting Binding, dan heb ik wel eens het gevoel dat ik iets niet goed doe/ gedaan heb. Of verbeeld ik het me alleen maar dat mensen soms zo kijken?
mee·wa·rig bn, bw vriendelijk-medelijdend ;
part·time [pa:rtajm] bn, bw slechts een gedeelte vd tijd werkend of vullend enz.: ~ werken
Nou ja, ik val die mensen ook meestal niet lastig met m'n hele ziektegeschiedenis maar de neiging is er wel om mezelf nader te verklaren: sorry, drs. P. heeft geen glansrijke carrière want dingen zijn anders gelopen dan ooit verwacht. Had ik misschien mede daarom weinig zin in de middelbare schoolreünie?
glans·rijk bn, bw 1 vol glans 2 glorieus
Nou ja, we doen wat we doen!
;-)
5 opmerkingen:
Herkenbaar,om een andere reden Davy. Het gevoel hebben dat je in de verdediging schiet. En waarom? Omdat anderen je blijkbaar niet waarderen om WAT je doet. En reken maar dat je iets goeds doet. Alleen willen ZIJ dat zien.
O zo herkenbaar......zonde dat je niks met je studie kan doen......grrrrrr.... en dan vervolgens zeggen, o maar jij bent toch altijd thuis en je hebt niks te doen..... Onee? Ziekzijn kost heel veel tijd en energie ik denk wel meer tijd en energie dan een gemiddelde goede baan. Maar ach mensen hebben altijd wel wat op te merken. Eigenlijk moeten we er gewoon bovenstaan en heel hard zingen: We doen wat we doen.......
Liefs Nicolien
misschien kunnen we de mensen die zo reageren ook in de hufterveroordeling mee laten lopen...
Ik denk voor iedereen herkenbaar met een chronische aandoening, die verantwoording die we denken te moeten geven....
Niks te moeten! Leef en laat leven!
Wees trots op wie je bent, gewoon omdat je bent wie je bent en niet om wat je doet of kan!!!!!!!
Lekker makkelijk voor anderen om te oordelen, ze weten totaal niet waar ze het over hebben en lullen maar een end weg! Doooooooodziek word ik ervan, of je niet voldooet als je chronisch ziek bent.... voldoet aan wat!!!
Je karakter dat is waar het om gaat, wie je bent, wat je betekent voor de mensen waar je om geeft en die om jou geven en daar kunnen ze nog heeeeeeeel wat van leren, stelletje veroordelers!
Ik zou hier wel een boek over kunnen schrijven zo oneerlijk vind ik het!!!!
Allemaal waar wat iedereen hierboven schrijft.
Maar toch heb ik er ook moeite mee om te zeggen dat ik fulltime huisvrouw ben. Je moet buitenshuis werken om mee te tellen. En heel eerlijk gezegd was ik dan wel niet superambitieus, maar ik ontleende mijn imago (pfff, wat klinkt dat interessant) aan mijn baan.
En nu lukt een studie niet eens, het lukt niet om te schrijven (een boek, wat ik zo graag wil).
Maar ik ben lekker wel 2 jaar geleden naar de reunie van mijn middelbare school geweest!
Een reactie posten