Wat een kutlezing vanmorgen: onsamenhangend vaag verhaal waarin alle mensen met niet-aangeboren hersenletsel voor het gemak op een grote hoop werden gegooid. Ik zat me vooral te ergeren aan het feit dat mensen met hersenletsel inderdaad structuur nodig hebben (wie niet?) maar psychologe Gemma kwam niet veel verder dan patiënten betuttelend het activiteitencentrum aan te raden. Blèh, je zou er hersendood van worden! Nee, dán had ik nog veel langer geboeid willen luisteren naar de jonge promovenda die vertelde over haar onderzoek en de Stophersentumoren.nl stimuleringsprijs in ontvangst mocht nemen. HULDE!Verder was het weer fijn om bekenden terug te zien en nieuwe mensen te ontmoeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten