Jan en zijn vrouw heb ik een klein jaar geleden leren kennen via mijn werk: een beer van een vent met een piepklein hartje van peperkoek. Ik heb het wel eens over hem gehad: hij is diegene die lang als paranormaal genezer heeft gewerkt en ik ga elke week even bij hem langs voor de gezelligheid. Helaas kan hij zichzelf niet genezen en vandaag is hij met de ambulance thuis opgehaald omdat 'ie ernstige hartritme-stoornissen had. Jan hééft al een interne defibrillator maar nu ging zijn hart zodanig tekeer dat hij in de gaten moet worden gehouden op de hartbewaking. Vanmiddag ben ik bij hem geweest in het ziekenhuis en hij moet mínstens een nacht blijven. De schrik zit er natuurlijk goed in en hij zit zo in over zijn vrouw en die weer over hem dus ik hoop maar dat ze beiden een beetje kunnen slapen vannacht. Die lieve mensen zien me als een zoon en ik zie hem inmiddels toch wel als een aardige oom (ik ben niet op zoek naar een nieuwe pa en ma ; -)). Jan zegt vaak tegen me bij afscheid nemen: 'je best doen hè!' en ik zeg dan: 'ja, jij ook hè!' DOE JE BEST Jantje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten