06 december 2010
IJskast
Ik voel me wonderwel nogal gelaten over mijn situatie en daar ben ik blij om: ik kan de toekomst toch niet veranderen en dus probeer ik 'het' maar over me heen te laten komen terwijl ik afleiding zoek met meer alledaagse zaken. Het stomste dat ik nu kan doen is alvast in mijn kist gaan liggen en het doemdenken heb ik dan ook in de ijskast gezet, in elk geval voorlopig!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Goed zo, steek hét maar in de frigo, daar ligt het goed. Een vriendin van me heeft borstkanker, ze heeft de bestralingen achter de rug en is nu met de chemokuren bezig, haar haar is uitgevallen en ze heeft het nu afgeschoren en een fotoshoot laten maken, kaal en met allerlei hoedjes. Ze zegt: en toch ben ik een bevoorrecht mens, want ik voel me nog steeds niet erg ziek. Hoeveel kan een mens aan? Zo veel als hij te dragen krijgt?
Lijkt mij heel moeilijk Davy,ik weet wel hoe onrust voelt,als een verlammende deken,is dan ook prima hoe je het nu ziet. dikke knuf!
Je kan het ook lekker naar buiten gooien :o) vriest het ook lekker weg! Brrrrrrrr koud he, binnen is het lekker en cosy in deze heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijke maand :S Wtf,(om eens in straattaal te praten) we gaan er eens een leuke maand van maken, gezellig en warm en gelukkig. Wordt dat eens geen tijd na al die jaren?!
Lfs
Way to go Davy. En dát je het kunt, zegt iets over de immense KRACHT in jou. X Chanti
Peef ik volg je site al heel lang. Ik heb zelf ook een hersentumor. Ik weet dus wat je doormaakt. Mij helpt alleen een positieve instelling, cynische humor en een fantastische partner me door de dalen heen.
Ik hoop dat je je positiviteit kunt behouden.
Sterkte
Sjaak is ook best oké hoor Anoniem ;-) En cynische/zwarte humor is top :-) Dankjewel btw voor het volgen vh blog!
Ik hoop dat het nog een paar jaar zal duren voordat ik dat vollemaansgezicht van je aan de horizon zie...... X
Een reactie posten