Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

01 juni 2010

Juni



Het tuinfeest

De Juni-avond opent een hoog licht
Boven den vijver, maar rondom de helle
Lamp-lichte tafel in het grasveld zwellen
De bomen langzaam hun groen donker dicht.

Wij, aan 't dessert, eenzelvige rebellen,
Ontveinzen 't in ons mijmerend gedicht,
Om niet, nu 't uur eind'lijk naar weemoed zwicht,
Elkanders kort geluk teleur te stellen.

Ginds, aan de overkant, gaan reeds gitaren,
En lampions, en zacht-plassende riemen,
Langzaam over verdronken sterren varen.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen,
Geenszins om liefde, maar om de sublieme
Momenten en het sentiment daartusschen.

- Martinus Nijhoff -

4 opmerkingen:

Karin zei

Wauw wat een mooi gedicht Davy! xx

lekkerereceptenvoor2 zei

Dat gedicht heb je goed uitgekozen. Het paste bij de sfeer van dat moment.

Of ben jij de schrijver?

groetjes
Elisabeth

Davy zei

Bedankt namens Martinus Nijhoff dames! (hij kan het zelf niet meer zeggen of typen want hij is al in 1953 gestorven) ;-)

Han en John van Nimwegen zei

mooi gedicht en mooie libelle, dank je wel.