Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

07 april 2010

Kitty Friend

Sjaak is een grotere 'kitty friend' dan ik en ik ben meer een dog lover. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Daarnet bij de Welkoop twee zakken Kitty Friend kattenbakgrit gehaald want die was in de aanbieding. Het merk is misschien een vriend van katten maar niet van mij want toen ik een van de zakken van de achterbank van mijn auto wilde pakken scheurde die open en lagen overal de 'erg fijne korrels' (fijn van klein dus niet fijn van o, wat prettig). De vriendschap heeft een grote deuk opgelopen zullen we maar zeggen ;-). Het meeste grit is er inmiddels uit maar als je wilt meerijden achterin en je voelt nog wat dan moet je niet opkijken en zéker niet denken dat je spontaan je behoefte mag doen :-).

Alles is veranderlijk en relatief: ik vloek een paar keer en maak de auto schoon maar er zijn natuurlijk véél ergere dingen. Ik bleef dit keer ook wonderwel nuchter en vrij rustig en dat is wel eens anders hè Sjaak?
Kattenbakvulling in mijn nieuwe automobiel terwijl veel mensen geen nieuwe of tweedehandse kunnen betalen. Of misschien niet eens twee zakken grit! Zo is de tuut nieuw, zo zittie vol stuivend grit. Zo heb je een hersentumor en denk je snel dood te gaan, zo ben je alweer een kleine vier jaar verder. That's life.

2 opmerkingen:

Karin zei

Poezebeest voorlopig maar niet mee uit rijden nemen.. ;-)

XxKarin

Davy zei

Nee Karin, dat is de kat op het...euh... grit binden :-)

*Kussie*