Om 14u 'mag' ik weer. Dus mag nu niks meer eten of drinken, alleen water.
Gisteren even fijn met Caroline (controlerend verpleegkundige) gepraat. Ik zei haar dat ik afgelopen weekend een paar keer moest huilen, omdat ik me ánders voel. Ik kan nog alles, in de zin van bewegen, ik weet alles nog van vroeger, van nu et cetera, maar ik voel me gewoon ANDERS. Ze zei: 'Maar je bént ook anders, letterlijk!' En daar zit natuurlijk wat in.
Wat merk ik dan? Vooral dat ik minder goed kan multitasken: waar ik eerst 20 dingen tegelijk achter de PC kon doen, nu nog hooguit 10 :-) Dat bleek ook wel op die verjaardag zaterdag: als mensen teveel door elkaar zaten te ouwehoeren, dan werd ik daar ietwat mesjogge van. Teveel indrukken kwamen op me af, denk ik. Allemaal vaak voorkomende dingen bij hersenletsel, aldus Caroline.
En volgens Sjaak leef ik tegenwoordig BEWUSTER!!!
7 opmerkingen:
Ja tis gewoon kut he!
Raar hoor, maar je bent inderdaad anders, ik bedoel je bent Davy nog wel, maar er komt gelijk een heleboel bij. Het is heftig allemaal........ ook moeilijk, hoe moet je er mee omgaan (k bedoel voor de mensen om je heen zoals ikzelf bijv ;-)) Heel zielig doen schiet ook niet op, gewoon doen lijkt zo niet genoeg ofzo, dus iets ertussenin :-) maarja wat is precies (of ongeveer, mag ook ;-))ertussenin??:-s
Je zit nogal veel in ieders gedachten rond te dwalen, en je eigen gedachten zullen soms ook wel eens een eindje dwalen.....
Kan me echt niet indenken wat er allemaal in je omgaat, moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet aan moet denken........(staat een beetje cru, zie ik zo zwart op wit, maar is zeker niet negatief bedoeld!) ik bedoel je kunt het je niet voorstellen als je "gezond" (haha das een goeie) bent. Maarre Peefie, je zou wel van minder een beetje in de war raken en ipv 20 nu 10 dingen tegelijk kunnen....... daar heb ik wel beeld bij ;-)
Maar in ieder geval we doen met z'n allen ons best om jou en ook Sjaak te helpen en steunen en af en toe eens wat gedachten met je te delen op het world wide web.
Groetjes!
X
ben je zeker dat je vroeger 20 dingen tegelijk kon? Alleen vrouwen kunnen dit :0)
Misschien valt het jou nu meer op dat mensen heel druk zijn en kan je dit nu op dit ogenblik minder aan. Dat gaat ook weer voorbij. Jouw lichaam put nu uit zijn reserves. Logisch dat alles "moderato" moet.... Loop jezelf niet voorbij. Wij duimen verder, word jij nu maar beter, dat is alles wat je moet doen.
dikke knuffel
Niki en cie
o, ja, dit nog, bedankt voor je lieve comment op mijn blog.
:0)
Niki
Tja... zo herkenbaar allemaal. Ik heb het ook nog steeds, en dan moet je hier drie koters hebben rondspringen, haha! Het schijnt ook nog dat door de acromegalie mijn gehoorbeentjes zijn doorgegroeid... dus hoor ik nog ff hárder. Hij's fijn.
Lang leve de Ohropax?? Kep al aandelen vanwege m'n eigen voorraadje!
Greetz,
Chantal C.
Waauw, een ME-er die 20 dingen tegelijk kan doen? Je huidige toestand lijkt meer op die van deze ME-ster!
Je weet het hè Davy: eerst moet je afbreken om weer op te kunnen bouwen. Jouw tijd komt wel weer.
Groetz, Han en John
Hoi Han, volgens mij ben ik dus never nooit niet ME-er geweest.... had 'gewoon' een hersentumor (toen nog laaggradig).
Lieverd,
Niemand blijft hetzelfde, gelukkig maar niet. En naast alle veranderingen die je voor jezelf te verwerken hebt, in je hoofd, hart en ziel, ook alles om je heen dat verandert.
Ja, Boetie, de omgevingsfactoren zijn nu ook heel anders dan een paar maanden geleden. Letterlijk andere mensen en beelden om je heen. Heeft een gewenningsperiode nodig.
Enne, kan me niet onttrekken ah gevoel dat jij, net zoals ik, een HSP 'er bent. Noem het zoals je wilt, geeft t t etiket dat je wilt... Enige neurose is ons niet vreemd (jij meer dan ik if I may add) en heel gevoelig, overgevoelig voor wat er om ons heen gebeurt...
Ikzelf kan ook ineens het "wegren gevoel" heel sterk krijgen als het om me heen en in me te druk wordt. Kanaliseren die hap!!! Of je gaat letterlijk of figuurlijk om je heen slaan, toch?
Zoek naar wat je rust geeft, je muziek, je schilderen... Weet ik veel, als het maar helpt.
Ik voel me gefrustreerd soms, dat ik letterlijk zo weinig voor je kan doen.
Je weet dat ik gelovig ben. Moest ineens denken aan Jezus id Hof v Getsemane. Die zijn leerlingen boos wakker maakt: waarom kunnen jullie niet een uurtje samen met mij waken?
Sommige zaken moet je alleen doen, een plek geven, alleen doorstaan en gaan. Dat betekent niet dat je letterlijk alleen staat, mensen om je heen willen je steunen, maar de essentie van het verhaal, die is voor jezelf.
BEN TROTS OP HOE JE HIERMEE OMGAAT, BOETIE!!!
Een reactie posten