Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

09 oktober 2006

Verlichting

Loutert ziekte de ziel? Af en toe voel ik enorme kosmische inzichten: een soort gelatenheid, rust en onbegrip over hoe sommige mensen zich druk maken om niks. Wat maakt de mens het zichzelf moeilijk?! Iedereen gaat tóch dood, vroeg of laat. Laten we proberen, tot die tijd komt, een leuk leven te hebben!
Zo relativeer ik ook de grote kans dat ik niet heel oud zal worden. Voor hetzelfde geld was ik twintig jaar geleden onder een bus gelopen en morsdood geweest! Wat had ik dan veel fun gemist... Of als er iets fout was gegaan tijdens de bevalling... was er sowieso nooit een Peefie geweest.

Dit ziekteproces is zoooo goed voor mijn Karma! :-) Scheelt weer een stuk of tig reïncarnaties, lol
Even op Aardser niveau: Caroline is ziek en dat wil zeggen dat ik na bestraling even wat bloed moet laten afnemen en dan naar huis kan :-) Mochten ze afwijkende waarden vinden, dan bellen ze. Dus vandaag moet ik het doen zonder praatje met de controlerend verpleegkundige :-)

1 opmerking:

Anoniem zei

Het is een feit, what doesn't kill us makes us stronger.

Geestelijke spierballen hebben we!

Liefs en heel veel sterkte met de laatste straaltjes!

Chantal C.