Lotgenoten

Vandaag weer aardig wat afgekletst met de mede-bestraalden. Je krijgt soms zo'n enorm 'in hetzelfde schuitje-gevoel' met sommige mensen! Maar net als overal geldt: met de een klikt het beter dan met de ander. We lachen ook wel hoor :-) Gisteren zat ik met een vrouw te praten die haar laatste bestraling had gehad. Ze was zo blij en wilde nu even niet denken aan de longkanker. Ik keek zo eens om me heen en zei: ' Eigenlijk is dit een soort van kneuzenhoek hè'. Tja, we zaten te wachten op de taxi's bij de hoofdingang en dan zie je veel mensen die binnenkomen toch even slinks naar die hoek kijken ;-) Een vrouw rechts van me voelde zich totaal niet aangesproken maar de vrouw met longkanker en ik hadden de grootste pret :-).

Waar ik hyperallergisch voor ben nu is: patiënten die het goed bedoelen met allerlei aansterkende pilletjes, zalfjes, drankjes en injecties. Zij zeggen er baat bij te hebben maar op mij werkt dat als een rode lap op een stier. Zij weten natuurlijk niet dat ik al jaaaaaren de gekste dingen heb geprobeerd in de hoop wat meer energie te krijgen. Ik ben me daar gek om mijn hoop op die vage en waarschijnlijk erg dure zooi te vestigen! 'Onze groep' is natuurlijk een uitgelezen kans voor kwakzalvers om wat bij te klussen... Bij slechte prognoses komt hoop soms in de vorm van een pilletje....oké, maar dan wel Temodal ;-) (ik doe het niet voor minder).

Nog 9 dagen in deze kuur en nog 7 bestralingen! :-)