Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

20 oktober 2006

Het zit er op......

Het zit er echt op. Zes weken iedere werkdag op en neer, wachten op de taxi, vastliggen op de tafel, wachten in de wachtruimte, het moeten, op tijd de pillen pakken. Voorlopig even niet!

Gisteren heb ik Davy geprobeerd te verrassen. Had niets gezegd en ben stiekem naar Utrecht gegaan met een bos bloemen. Was er net op tijd voordat 'ie aan de beurt was om voor de laatste keer bestraald te worden. Hij keek me aan of 'ie zeggen wilde "Wat doe jij in godsnaam hier?". Dat was ook de bedoeling :)

We mogen op het werk al een poosje niet meer MSN-en omdat er een behoorlijk virus door was binnengekomen. Is kut, want nu hebben we overdag zowat geen contact meer en dat missen we best wel allebei. Ik ging op m'n mobiel in de trein op MSN en hij had niets in de gaten. Zei dat ik pauze had. Gelukkig had 'ie niets in de gaten.

Samen zijn we naar binnen gegaan om de laatste keer te doen. Ging helemaal goed en Davy mocht het masker meenemen, geen probleem. Nadat hij klaar was heeft 'ie wat lekkers uitgedeeld en dat werd best goed ontvangen. De dames vonden hem best wel veel praten trouwens en vroegen of 'ie dat altijd deed. "Ja hoor, Davy is net een oud wijf, hij lult eigenlijk altijd wel" :)

Er moest gehugged worden en na afscheid genomen te hebben zijn we lekker buiten gaan zitten wachten op de taxi. Anita, een leuk mens, kwam en samen naar huis gegaan. Thuisgekomen viel de tonic even verkeerd en een flinke kotspartij was het resultaat. Niet leuk, maar 3 keer in 6 weken valt op zich nog mee.

's Avonds geprobeerd het masker in brand te steken, maar het verdomde ding wilde geen vlam vatten en ook in elkaar trappen lukte niet. Dan maar in heet water! En dat is gelukt. Is nu niet veel meer van over dan een harde klomp. Dat gaat morgen verdwijnen in het Amsterdam Rijnkanaal. Op ons schreeuwplekkie.

Nu is het tijd voor een periode van rust, lekker eigen gangetje gaan en even niets moeten. Op kracht komen en alles laten bezinken. Tijd om de dippies te krijgen, maar ook tijd om de uppies te hebben. We gaan er met volle kracht tegenaan en op weg naar fase 3.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Sjaak,

Leuk zo'n verrassing voor Davy!
Heb je goed gedaan!
Volgens mij mogen jullie op het werk niet meer op Msn gewoon een smoes,omdat het werk eronder te lijden had,haha! Half Nederland zit op zn werk op internet!

Davy,het zal voor jou wennen zijn,ineens een ander dagritme,maar ik stel me zo voor dat je die bestralingen beu was........,gelukkig zijn ze klaar!
Greetz en knuffels voor jullie beiden!

Anoniem zei

Wat een leuke en lieve verrassing. Ik had al wat van Davy gehoord. Ik kan me voorstellen dat het voor jullie beiden fijn is dat het voorbij is. Dat geklepper naar dat ziekenhuis wordt je echt zo zat.
Ik wens jullie een goed weekend en een dikke knuffel voor jullie van mij.

Nicolien

Anoniem zei

Hmmmmmmmmm dat vind ik nou echt super, zo'n verrassing!!!! Heerlijk, dat iemand (Sjakie dus) dat voor iemand anders (Peefie dus) doet, helemaal uit zichzelf, daar droom ik ook van..........

Sjaak je bent geweldig, Davy je bent een bofkont ;-)

Doeiiiiiii

Anoniem zei

Nieuwe ronde, nieuwe kansen... GO DAVY!!! We staan achter je!!!
En Sjaak, ook jij bent een kanjer dat je er zó onvoorwaardelijk bent voor Davy!

Liefs voor allebei en nu ff lekker genieten!

Chantal C.

Anoniem zei

Wat je schrijft, Heeeerrrlijk dat je weer van die bestraling en pilletjes af bent! Lief van Sjaak om je te verrassen :-) Luv you both!

Anoniem zei

GEFELICITEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERD!!!!
En een goeie vaart voor je gesmolten masker!
Het heeft zijn dienst hopelijk genoeg bewezen!
Groeten annelies

Anoniem zei

erg lief en leuk dat je dat bedenkt en doet.

groetjes,
Toos