Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

23 augustus 2010

't Is zo voorbij

Pas geleden zagen we Conny Mus op TV. Hij was hier op vakantie met zijn dochter, bij z'n vriendin en haar dochter. Hij was vrolijk, blij, openhartig, gewoon heel leuk. Had zin in 't leven. Nu, een paar weken later is hij er niet meer. Slechts 59 jaar geworden.

Conny, je had hoop dat er vrede zal komen in het Midden-Oosten. Je zult het niet meer meemaken, maar hopelijk komt je wens uit!

Een dodelijke sfeer,
naast een oorlog te staan,
altijd zag je hem op ’t Journaal
met een microfoon
de zaken verslaan,
bommen die loeiden
ongelofelijke knallen,
hij liet er zijn humeur
niet onder vergallen.

Alles voor ’t nieuws.

Gierende geluiden,oorlogsgebieden,
knallende geweren,
of alles ooit nog ten
goede zou keren,
niemand die er het antwoord
op heeft.
Hij werd niet geveld door een kogel,
niet neer gemaaid
door roekeloos geweld,
zijn hart was gewoon uitgeteld!

Nu is hij al het nieuws!

2 opmerkingen:

Han en John van Nimwegen zei

Zo onverwacht kunnen de dingen nu komen. Je zult zien en meemaken dat Davy ouder wordt dan Conny!!!!!
Overigens, over oud worden gesproken: wordt vandaag niet iemand een halve eeuw? Proficiat Sjaak en nog en hale eeuw erbij, dan zit je nu pas op de helft.

Han en John van Nimwegen zei

v
die moet nog tussen hal e eeuw (ach ja, het is nu 1.23 uur dus dan mag je een vautjuh maakuh)