Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.


Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom. ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!

22 maart 2014

eenzaam

Niemand begrijpt me,  of zo lijkt dat soms.

7 opmerkingen:

Karin zei

Klopt! Maar niet altijd is iets wat het lijkt te zijn (zo....kan het nog vager Ka?) Xx

Davy zei

Vast wel hoor Ka ;-) xx

Karin zei

gniffel.... ;-) x

Anoniem zei

Lieve Davy,
Ik denk dat veel mensen wel snappen hoe het met jou gaat, maar dat ze het moeilijk vinden om het persoonlijk te beleven uit zelf protectie.
Zo vond ik ook mijn relatie met mijn lieve man.
Bij jou zag ik, dat je mij snapt doordat je het zelf ook hebt, zonder dat we het plezier van het moment voorbij laten gaan.
een dikke knuffel,
Truus D.

Davy zei

Zonder dat stomme ding in onze hoofden hadden we elkaar misschien nooit ontmoet Truus.

Veel liefs xx

Han en John van Nimwegen zei

Zo onbegrijpelijk ben je echt niet hoor Peejje!

Davy zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.