Wat gaat er door een mensch hene, wanneer hij te horen heeft gekregen dat hij een kwaadaardig gezwel in de hersenen heeft? Nou... best veul.
Welkom bij mijn online dagboek: over-leven met een anaplastisch astrocytoom.
ZOLANG IK BLOG, BEN IK ER TENMINSTE NOG!
30 mei 2012
27 mei 2012
24 mei 2012
20 mei 2012
17 mei 2012
13 mei 2012
07 mei 2012
04 mei 2012
03 mei 2012
Gebroken klomp
Mijn klomp breekt steeds vaker als ik om me heen hoor en zie hoe weinig kinderen over hebben voor hun ouders op leeftijd. Je zou ze een schop onder hun kloten willen geven (waar het zonen betreft) want als pa en ma zoveel voor je hebben gedaan, mag je toch wel eens íets terug doen?? Ik zou nu graag wat voor mijn ouders willen doen als ze er nog zouden zijn.. ( ik was vroeger een egoïstisch verwend kreng hoor en dit inzicht is pas met de jaren gekomen :-)). Ben ik verbitterd (aan het raken) als ik schrijf dat het lijkt of zowat niemand nog iets voor een ander over heeft?!
01 mei 2012
Mei / mij
En dan is het weer mei! Hoe gaat het met mij deze mei? Ach, het gaat wel maar houdt niet over: mijn bloeddruk was de afgelopen keer bij de huisarts een stuk lager en dus ga ik door met afvallen (o.a. geen zoutjes meer eten), yoga (eens per week), massage (elke twee weken) en omega 3 (supplementen) maar ik ben wat somber, ik slaap nog meer dan anders en zit 'gewoon' wat minder lekker in mijn vel. Ach, ik moet niet zeuren en 'genieten' wat zowat iedereen me voorhoudt; nou mensen, ik geniet me suf :-/ maar ben wel blij dat ik nog leef hoor ;-).
Abonneren op:
Posts (Atom)